تاثیر کار گروهی و بازی های کلاسی بر رشد مهارت های اجتماعی در دانش آموزان

این مقاله با رویکرد مروری-تحلیلی به بررسی تاثیر کار گروهی و بازی های کلاسی بر رشد مهارت های اجتماعی دانش آموزان می پردازد. مهارت های اجتماعی شامل توانایی های ارتباطی، همکاری، حل تعارض، همدلی و مسئولیت پذیری است که رشد آن ها در دوره مدرسه نقش بسزایی در سازگاری اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دارد. مرور ادبیات نشان می دهد که روش های آموزش تعاملی مانند یادگیری مشارکتی و فعالیت های بازی محور، زمینه عملی و امنی برای تمرین و تقویت این مهارت ها فراهم می کنند؛ متاآنالیزها و مرورهای نظام مند حاکی از اثرات مثبت کار گروهی بر مهارت های اجتماعی و برخی متغیرهای عاطفی و رفتاری هستند، هرچند اندازه این اثرات و پایداری آن ها وابسته به کیفیت طراحی فعالیت، مدت مداخله و حضور راهنمایی معلم است (Slavin, ۱۹۹۶; Gillies, ۲۰۱۶). مطالعات بومی نیز نتایج حمایتی درباره تاثیر فعالیت های گروهی و بازی های کلاسی بر تعاملات اجتماعی دانش آموزان نشان می دهند، اما بیشتر آن ها دارای محدودیت های روش شناختی همچون نمونه های کوچک و طراحی های کوتاه مدت اند (معدندار، حکمی و تقوایی، ۱۳۹۵; سنگ سفیدی، ۱۴۰۳). بر این پایه، مقاله پیشنهاد می کند که برای بهینه سازی اثربخشی، بازی ها و کار گروهی باید ساختاریافته، دارای اهداف روشن و همراه با بازخورد و ارزیابی مستمر باشند. همچنین نیاز به پژوهش های طولی و آزمایشی تصادفی (RCT) در بافت های بومی احساس می شود.

کلیدواژه ها:

کار گروهی ، بازی های کلاسی ، مهارت های اجتماعی ، یادگیری مشارکتی ، تعامل همسالان ، آموزش فعال