مدیریت کلاس با استفاده از طراحی محیط یادگیری برای کاهش استرس

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش طراحی محیط یادگیری در مدیریت کلاس و کاهش استرس اجتماعی دانش آموزان انجام شده است. در شرایطی که استرس اجتماعی به عنوان یکی از موانع جدی در یادگیری موثر و مشارکت فعال دانش آموزان شناخته می شود، این مطالعه تلاش دارد تا با تکیه بر اصول روان شناسی تربیتی و طراحی آموزشی، راهکارهایی عملی برای بهبود فضای کلاس ارائه دهد.روش پژوهش از نوع کیفی-تحلیلی بوده و با بهره گیری از رویکرد تحلیل مضمون، داده ها از طریق مشاهده مشارکتی، مصاحبه های نیمه ساختاریافته با معلمان و دانش آموزان، و بررسی اسناد آموزشی گردآوری شده اند. روند پژوهش شامل سه مرحله اصلی بود: شناسایی مولفه های استرس زا در محیط کلاس، طراحی عناصر محیطی با رویکرد حمایتی و فراگیر، و ارزیابی تاثیر این طراحی ها بر کاهش استرس اجتماعی.مدل تحلیل مطالب بر پایه نظریه های تعامل گرای اجتماعی (ویگوتسکی)، روان شناسی محیطی، و اصول طراحی فراگیر آموزشی بنا شده است. در این چارچوب، مولفه هایی چون چیدمان فیزیکی کلاس، رنگ، نور، صدا، نحوه تعامل معلم با دانش آموزان، و فرصت های مشارکت برابر مورد تحلیل قرار گرفتند.نتایج پژوهش نشان داد که طراحی آگاهانه محیط یادگیری می تواند به طور معناداری سطح استرس اجتماعی دانش آموزان را کاهش دهد، به ویژه در کلاس هایی با تنوع فرهنگی و زبانی بالا. همچنین، معلمان با بهره گیری از عناصر محیطی حمایتی، توانستند فضای کلاس را به بستری امن تر، مشارکتی تر و عادلانه تر برای یادگیری تبدیل کنند. این یافته ها بر اهمیت پیوند میان طراحی آموزشی و مدیریت روانی کلاس تاکید دارند و می توانند مبنایی برای تحول در سیاست های آموزشی و تربیت معلم باشند

کلیدواژه ها:

مدیریت کلاس ، محیط یادگیری ، استرس اجتماعی