چالش های تحقق آرمان های ایده آل در نظام تعلیم و تربیت پس از چند دهه از انقلاب اسلامی

انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ با اهداف متعالی از جمله ایجاد تحول در نظام تعلیم و تربیت، مبتنی بر ارزش های اسلامی و انسانی شکل گرفت. با وجود گذشت چند دهه از این رویداد، دستیابی به آرمان های ایده آل در این حوزه همچنان چالشی جدی باقی مانده است. از جمله عوامل موثر بر این موضوع می توان به عدم تدوین سیاست های منسجم و پایدار، نبود هماهنگی میان نهادهای اجرایی و آموزشی، و چالش های اقتصادی و فرهنگی اشاره کرد. نظام آموزشی کشور از مشکلاتی نظیر تاکید بیش از حد بر جنبه های نظری، کم توجهی به تربیت مهارت های عملی و اجتماعی، و فاصله بین آموزه های دینی و واقعیت های زندگی روزمره رنج می برد. همچنین، عدم توجه به نیازهای دانش آموزان و معلمان، کمبود منابع مالی، و ضعف در استفاده از فناوری های نوین آموزشی، از جمله موانع جدی در تحقق اهداف انقلاب در این حوزه به شمار می رود. علاوه بر این، تغییرات مکرر در مدیریت آموزشی و سیاست گذاری ها، مانع از ایجاد ثبات و پیشرفت پایدار شده است. در سطح فرهنگی، برخی ناهماهنگی ها بین ارزش های اسلامی و ارزش های جهانی مدرن نیز به پیچیدگی این مسئله افزوده است. این مقاله با بررسی این عوامل و تحلیل نقاط ضعف موجود، بر اهمیت تدوین برنامه ای جامع و یکپارچه تاکید می کند که ضمن بهره گیری از ظرفیت های ملی و دینی، پاسخگوی نیازهای جامعه در دنیای معاصر باشد. بازنگری در سیاست های آموزشی، تقویت نقش معلمان به عنوان پایه گذاران تحول، و تمرکز بر تربیت نسلی خلاق، مسئولیت پذیر و آگاه می تواند به تحقق اهداف آرمانی نظام تعلیم و تربیت کمک کند.

کلیدواژه ها:

کلیدواژگان: تعلیم و تربیت ، آرمان های ایده آل ، کیفیت آموزش ، بازنگری برنامه درسی ، سرمایه گذاری در آموزش