نقش خلاقیت در فرایند یادگیری و رشد تحصیلی دانش آموزان

خلاقیت به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های شناختی و روانی در آموزش و پرورش، نقشی بنیادین در رشد تحصیلی و یادگیری دانش آموزان ایفا می کند. در دنیای امروز که تغییرات علمی و فناورانه با شتاب فزاینده ای رخ می دهند، پرورش خلاقیت در دانش آموزان ضرورتی اجتناب ناپذیر برای آماده سازی آنان جهت ورود به جامعه دانش بنیان است. پژوهش ها نشان می دهند که خلاقیت نه تنها موجب افزایش انگیزه و علاقه به یادگیری می شود، بلکه به ارتقای مهارت های حل مسئله، تفکر انتقادی و توانایی انتقال دانش به موقعیت های جدید نیز کمک می کند. علاوه بر این، محیط های آموزشی که به پرورش خلاقیت اهمیت می دهند، به رشد عاطفی و اجتماعی دانش آموزان نیز یاری می رسانند؛ زیرا خلاقیت امکان بیان فردی، خودابرازی و افزایش اعتمادبه نفس را فراهم می سازد. با وجود این اهمیت، در بسیاری از نظام های آموزشی – از جمله ایران – خلاقیت همچنان جایگاهی حاشیه ای دارد و برنامه های درسی غالبا بر حفظیات و آزمون محوری متمرکز هستند. ازاین رو، بررسی نقش خلاقیت در فرایند یادگیری و رشد تحصیلی، شناسایی موانع پرورش آن و ارائه راهکارهای عملی برای نهادینه سازی خلاقیت در مدارس، ضرورتی اساسی برای تحول بنیادین در آموزش و پرورش به شمار می رود.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، یادگیری ، رشد تحصیلی ، تفکر انتقادی ، حل مسئله