نقش فناوری های نوین آموزشی در بهبود کیفیت یادگیری دانش آموزان

تحولات سریع در عرصه فناوری اطلاعات و ارتباطات در دهه های اخیر موجب شده است که نظام های آموزشی در سراسر جهان به طور فزاینده ای به استفاده از فناوری های نوین برای ارتقای کیفیت یادگیری روی آورند. ابزارهایی همچون یادگیری الکترونیکی، کلاس های مجازی، واقعیت مجازی ، واقعیت افزوده،هوش مصنوعی، شبیه سازهای آموزشی و پلتفرم های تعاملی به عنوان نوآوری هایی کلیدی شناخته می شوند که می توانند محیط های آموزشی سنتی را متحول سازند .پژوهش ها نشان می دهد که فناوری های نوین آموزشی موجب افزایش مشارکت فعال دانش آموزان، تقویت انگیزه درونی، ارتقای دسترسی به منابع یادگیری، و شخصی سازی آموزش متناسب با نیازهای فردی می شوند .این فناوری ها همچنین می توانند با ارائه بازخورد فوری، تحلیل داده های یادگیری و طراحی مسیرهای اختصاصی، کیفیت یادگیری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان را بهبود بخشند. در ایران نیز استفاده از فناوری های آموزشی در سال های اخیر، به ویژه در دوران همه گیری کرونا، اهمیت ویژه ای یافت و بسیاری از مدارس به سمت آموزش مجازی حرکت کردند. با این حال، چالش هایی همچون کمبود زیرساخت های فناورانه، شکاف دیجیتال، ضعف مهارت های فناوری در میان معلمان و مقاومت فرهنگی در برابر تغییر، مانع بهره برداری کامل از ظرفیت های فناوری های نوین در مدارس شده است . در مجموع، می توان نتیجه گرفت که استفاده هوشمندانه و هدفمند از فناوری های نوین آموزشی، فرصتی بی بدیل برای تحول نظام آموزش و پرورش و ارتقای کیفیت یادگیری دانش آموزان فراهم می سازد، به شرط آنکه با برنامه ریزی دقیق، آموزش معلمان، توسعه زیرساخت ها و فرهنگ سازی همراه باشد.

کلیدواژه ها:

فناوری های نوین آموزشی ، یادگیری الکترونیکی ، واقعیت مجازی ، کیفیت یادگیری ، دانش آموزان