سبک های یادگیری، خودکارآمدی و پیشرفت در کلاس معکوس

این پژوهش با هدف تبیین پیوند سبک های یادگیری، خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی در کلاس معکوس سامان یافته است. پرسش اصلی بر این استوار است که هم ترازی تجربه های پیشا کلاس، شامل ویدیوها و فعالیت های تعاملی، با ترجیحات یادگیری چگونه به تقویت خودکارآمدی می انجامد و از مسیر خودتنظیمی، پیشرفت را افزایش می دهد. روش تحقیق به صورت تحلیلی و توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و مقالات معتبر انجام شده و با مرور نظام مند شواهد، نقش میانجی باورهای کارآمدی و کیفیت تعاملات درون کلاس بررسی می شود. یافته ها نشان می دهد وقتی طراحی پیشا کلاس با سبک های یادگیری هماهنگ می شود، ادراک از توانایی مدیریت تکلیف، برنامه ریزی و پایش فهم بالا می رود، خطای شناختی کاهش می یابد، و مشارکت هدفمند در بحث های حضوری بیشتر می شود. بازخورد توصیفی به موقع، ارزیابی تکوینی پیوسته و همکاری همسالان، حلقه بازخورد را کامل می کند و به تثبیت راهبردهای یادگیری منجر می شود. همچنین، ناهماهنگی میان شیوه ارائه محتوا و سبک ترجیحی می تواند بار شناختی را افزایش دهد و بر پیشرفت اثر منفی بگذارد. بر پایه این تحلیل، توصیه می شود تنوع رسانه ای، مسیرهای یادگیری انعطاف پذیر، و تمرین های کوتاه خودسنجی در پیشا کلاس و درون کلاس به صورت هدفمند تلفیق شود تا خودکارآمدی پایدار تقویت گردد و دستاورد تحصیلی ارتقا یابد.

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری ، خودکارآمدی ، کلاس معکوس ، پیشرفت تحصیلی ، خودتنظیمی