نقش همکاری خانواده و مدرسه در تقویت انگیزش و نگرش مثبت تحصیلی دانش آموزان

این مقاله مروری به ارائه یک تحلیل جامع و عمیق از نقش حیاتی همکاری خانواده و مدرسه در تقویت انگیزش و پرورش نگرش مثبت تحصیلی در دانش آموزان می پردازد. این پژوهش استدلال می کند که این نتایج آموزشی کلیدی، عمیقا در بهزیستی روانی کلی دانش آموزان ریشه دارند که این بهزیستی به طور قابل توجهی توسط هم افزایی (سینرژی) میان دو اکوسیستم اصلی رشد آنها، یعنی خانه و مدرسه، شکل می گیرد. این مقاله با کاوش در مبانی نظری مشارکت خانواده و مدرسه، انگیزش و روانشناسی مثبت گرا، استدلال می کند که یک رویکرد هماهنگ و مشارکتی برای پرورش تفکر مثبت، سازوکار کلیدی است که از طریق آن، این هم افزایی عمل می کند. یافته های تلفیق شده از ادبیات پژوهشی نشان می دهد که تلاش های مشترک والدین و معلمان در ایجاد یک فرهنگ حمایتی، آموزش مهارت های تفکر مثبت، و کاهش استرس تحصیلی، به طور مستقیم به ساخت سرمایه روان شناختی، تاب آوری و خوش بینی دانش آموزان کمک می کند. این بهزیستی روانی تقویت شده، به نوبه خود، به عنوان یک محرک قدرتمند برای انگیزش تحصیلی، مشارکت و داشتن دیدگاهی مثبت به یادگیری عمل می کند. در نهایت، نتیجه گیری می شود که ایجاد مشارکت های قوی و هم افزا میان خانواده ها و مدارس، یک فعالیت جانبی نیست، بلکه یک راهبرد بنیادین و ضروری برای پرورش پایه های روان شناختی مثبتی است که موفقیت تحصیلی بر روی آن بنا می شود.

کلیدواژه ها:

همکاری خانواده و مدرسه ، انگیزش تحصیلی ، نگرش مثبت ، تفکر مثبت ، روانشناسی مثبت گرا