نقش مشارکت فعال دانش آموزان در کاهش اضطراب و افسردگی تحصیلی در نظام تعلیم و تربیت

این مقاله مروری به تحلیل جامع نقش مشارکت فعال دانش آموزان در کاهش و پیشگیری از اضطراب و افسردگی تحصیلی در نظام تعلیم و تربیت می پردازد. این پژوهش، کلاس های درس سنتی، منفعل و عملکردمحور را به عنوان یکی از بسترهای بالقوه ایجادکننده پریشانی های روانی در دانش آموزان شناسایی کرده و در مقابل، استدلال می کند که مشارکت فعال—که از طریق یادگیری مشارکتی، بحث کلاسی و حل مسئله تجلی می یابد—به عنوان یک عامل محافظتی قدرتمند برای سلامت روان دانش آموزان عمل می کند. یافته های تلفیق شده، با تمرکز ویژه بر رابطه میان مشارکت و نظم دهی هیجانی، نشان می دهد که درگیری فعال در فرآیند یادگیری، به تقویت احساس عاملیت، شایستگی و پیوند اجتماعی در دانش آموزان منجر می شود. این عوامل روان شناختی، به عنوان پادزهرهای کلیدی برای مقابله با احساس درماندگی، انزوا و ترسی که در ریشه اضطراب و افسردگی تحصیلی قرار دارند، شناخته می شوند. این بررسی نشان می دهد که محیط های یادگیری فعال، با تغییر تمرکز از اضطراب ناشی از عملکرد به فرآیند یادگیری، فضای روان شناختی امن تری را ایجاد می کنند. در نهایت، نتیجه گیری می شود که ترویج مشارکت فعال، نه تنها یک راهبرد پداگوژیک برای بهبود نتایج تحصیلی، بلکه یک الزام اخلاقی ضروری برای حمایت از بهزیستی روانی و عاطفی همه دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

مشارکت فعال ، اضطراب تحصیلی ، افسردگی تحصیلی ، سلامت روان ، یادگیری مشارکتی