تاثیر یادگیری مبتنی بر پروژه بر تاب آوری تحصیلی در دانش آموزان متوسطه اول و دوم

در سال های اخیر، تحول در رویکردهای آموزشی موجب شده است تا روش های فعال و دانش آموزمحور جایگزین شیوه های سنتی شوند. یکی از این روش ها، یادگیری مبتنی بر پروژه است که با تاکید بر مشارکت فعال، حل مسئله، و تجربه محوری، بستری مناسب برای رشد تحصیلی و روان شناختی دانش آموزان فراهم می آورد. در این مقاله، تاثیر یادگیری مبتنی بر پروژه بر تاب آوری تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه اول و دوم بررسی شده است. تاب آوری تحصیلی به عنوان توانایی فرد در مواجهه با چالش های آموزشی، حفظ انگیزه، و بازگشت به مسیر موفقیت پس از ناکامی، یکی از مولفه های کلیدی در موفقیت تحصیلی محسوب می شود. یافته های پژوهش نشان می دهند که مشارکت در پروژه های آموزشی موجب افزایش انگیزش تحصیلی، تقویت مهارت های حل مسئله، ارتقای اعتماد به نفس، بهبود تعاملات اجتماعی، و یادگیری از شکست ها می شود. این مولفه ها همگی در شکل گیری تاب آوری تحصیلی نقش دارند. همچنین تفاوت های رشدی میان دانش آموزان متوسطه اول و دوم در واکنش به این نوع یادگیری مورد توجه قرار گرفته اند. دانش آموزان متوسطه اول به دلیل ویژگی های شناختی و هیجانی خاص، نیازمند حمایت بیشتری در اجرای پروژه ها هستند، در حالی که دانش آموزان متوسطه دوم با انگیزه های تحصیلی بلندمدت تری مانند آمادگی برای کنکور مواجه اند. این مقاله با بهره گیری از مطالعات داخلی و بین المللی، تلاش دارد تا با تحلیل چندبعدی رابطه میان یادگیری مبتنی بر پروژه و تاب آوری تحصیلی، راهکارهایی کاربردی برای بهبود کیفیت آموزش و ارتقای توانمندی های دانش آموزان ارائه دهد. نتایج این پژوهش می تواند مورد استفاده معلمان، مدیران آموزشی و سیاست گذاران قرار گیرد تا محیط های یادگیری مقاوم ساز و انگیزشی طراحی کنند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مبتنی بر پروژه ، تاب آوری تحصیلی ، دانش آموزان متوسطه ، انگیزش درونی ، آموزش فعال