انعکاس امواج الکترومغناطیس برای رادار گریزی

انعکاس نوری روی بدنه پهپادهای رادارگریز موضوعی مهم در حوزه پنهان کاری (Stealth). است این مسئله به چگونگی طراحی و استفاده از مواد و پوشش هایی مربوط می شود که میزان بازتاب نور مرئی مادون قرمز و دیگر امواج الکترومغناطیسی را کاهش دهند انعکاس نور از بدنه پهپاد (UAV) تحت تاثیر خصوصیات سطح (فلزی، کامپوزیت، رنگ یا پوشش)، هندسه بدنه و زاویه تابش / مشاهده قرار دارد. برای توصیف جهت پذیری بازتاب از توزیع بازتاب دوجهتی (BRDF) استفاده می. شود پوشش ها و ساختارهای نانوساختاری می توانند بازتاب در بازه های طول موجی خاص(مرئی، نزدیک فروسرخ) فروسرخ را کاهش یا جهت دهی کنند که روی آشکارسازی اپتیکی و دیدار تاثیر مستقیم دارد. تغییر شکل بدنه سختی کار و مشکلات زیادی را به دنبال خواهد داشت که مهم ترین آن هاتضعیف خواص آیرودینامیکی است.مواد نانو به دلیل خواص بی نظیر الکتریکی و مکانیکی گزینه های مناسبی برای جذب امواج الکترومغناطیسیهستند مواد کامپوزیتی نانوپایه می توانند کم وزن، ارزان و راحت سنتز شوند استفاده از نانوذرات آهن، نیکل و کبالت در ساخت نانوکامپوزیت های فریتی قادر است در محدوده فرکانسی امواج رادار، سطح مقطع راداری را حداقل تا ۶ برابر کاهش دهد که این نتیجه ی بسیار خوبی محسوب می شود این مواد به صورت روکش یک میلی متری بر روی بدنه ی پهباد ها کشیده شده و قادر است آن هارا از دید رادارهای دشمن پنهان کند.

کلیدواژه ها:

نور مرئی ، مادون قرمز ، امواج الکترومغناطیسی ، زاویه تابش ، طول موج ، مواد کامپوزیتی ، نانوپایه محدوده فرکانسی