تاثیر تعامل مثبت کارکنان شهرداری بر کاهش استرس شغلی در واحدهای حمل ونقل شهری

واحدهای حمل و نقل شهری در شهرداری ها به دلیل فشار کاری بالا، تعاملات مکرر با شهروندان و شرایط محیطی خاص، کارکنان خود را در معرض استرس شغلی قرار می دهند. مدیریت مناسب تعاملات مثبت کارکنان می تواند نقش موثری در کاهش این استرس و بهبود عملکرد آنان ایفا کند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر تعامل مثبت کارکنان بر کاهش استرس شغلی در واحدهای حمل و نقل شهری مشهد بود. روش پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی بود و جامعه آماری شامل کارکنان واحدهای حمل و نقل شهری شهرداری مشهد بود که نمونه ای شامل ۳۸۴ نفر از آنان انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه استاندارد بود که پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ بالای ۰/۸۵ تایید شد و روایی آن نیز توسط متخصصان مورد تایید قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزارهای آماری و آزمون های توصیفی، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که میانگین تعامل مثبت کارکنان برابر با ۸۶/۳ و میانگین استرس شغلی برابر با ۱۴/۳ بود که نشان دهنده سطح نسبتا بالای تعامل مثبت و استرس متوسط رو به بالا در کارکنان است. تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد که بین تعامل مثبت و استرس شغلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد (r=-۰/۵۱, p<۰/۰۱)، به این معنا که افزایش تعامل مثبت موجب کاهش استرس شغلی می شود. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون خطی نشان داد که تعامل مثبت توانسته است ۳/۲۱ درصد از واریانس استرس شغلی را تبیین کند و ضریب رگرسیون منفی و معنادار (۰.۵۴-) بیانگر کاهش متوسط ۰.۵۴ واحدی استرس شغلی به ازای هر واحد افزایش تعامل مثبت است. یافته های این پژوهش حاکی از آن است که تعامل مثبت کارکنان نقش مهمی در کاهش استرس شغلی و بهبود عملکرد آنان دارد و مدیریت تعاملات مثبت می تواند به عنوان یک راهبرد موثر در ارتقای سلامت روانی و بهره وری کارکنان در محیط های پرتنش شهری مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تعامل مثبت ، استرس شغلی ، کارکنان شهرداری ، حمل و نقل شهری.