روش های تقویت یادگیری مفهومی در دانش آموزان از منظر علوم تربیتی

این پژوهش به بررسی و تبیین روش های تقویت یادگیری مفهومی در دانش آموزان از منظر علوم تربیتی می پردازد. یادگیری مفهومی، فراتر از حفظ طوطی وار اطلاعات، بر درک عمیق روابط بین مفاهیم، اصول و توانایی به کارگیری دانش در موقعیت های جدید تاکید دارد. در دنیای پیچیده و به سرعت در حال تغییر امروز، پرورش دانش آموزانی که بتوانند به صورت مفهومی بیاموزند و تفکر انتقادی داشته باشند، از اهداف اصلی نظام های آموزشی است. این پژوهش با رویکردی توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای، به شناسایی و تشریح موثرترین راهبردهای آموزشی و تربیتی در این زمینه می پردازد. روش هایی همچون یادگیری فعال، یادگیری مبتنی بر مسئله، استفاده از نقشه های مفهومی، یادگیری مشارکتی، بهره گیری از تمثیل و استعاره، و تلفیق فناوری در آموزش مورد واکاوی قرار گرفته اند. نتایج بررسی ها نشان می دهد که گذار از رویکردهای سنتی معلم-محور به سمت رویکردهای دانش آموز-محور که در آن دانش آموز به طور فعال در فرآیند ساخت دانش خود مشارکت دارد، سنگ بنای تقویت یادگیری مفهومی است. این روش ها با درگیر کردن فرایندهای شناختی سطح بالا مانند تحلیل، ترکیب و ارزیابی، به دانش آموزان کمک می کنند تا به جای انباشت اطلاعات پراکنده، شبکه ای منسجم و معنادار از دانش را در ذهن خود حفظ کنند. در نهایت، این پژوهش پیشنهاداتی کاربردی برای معلمان، برنامه ریزان درسی و سیاست گذاران آموزشی به منظور ایجاد محیط های یادگیری غنی و تسهیل گر یادگیری عمیق و مفهومی ارائه می دهد. توجه به این راهبردها می تواند به تربیت نسلی خلاق، نوآور و حل کننده مسئله منجر شود که سرمایه ای ارزشمند برای آینده جامعه خواهند بود.

کلیدواژه ها:

یادگیری مفهومی ، علوم تربیتی ، راهبردهای تدریس ، دانش آموزان ، تفکر انتقادی.