پیش بینی اختلالات یادگیری کودکان براساس سبک زندگی، اضطراب و انعطاف پذیری شناختی مادران

هدف از این پژوهش پیش بینی اختلالات یادگیری کودکان براساس سبک زندگی، اضطراب و انعطاف پذیری شناختی مادران بود. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری، شامل کلیه مادران دانش آموزان دارای اختلال یادگیری که به مرکز رستا در سال تحصیلی۰۴-۱۴۰۳ مراجعه کرده بودند، می باشد؛ روش نمونه گیری به صورت دردسترس و حجم نمونه با استفاده از فرمول تاباچنیک و فیدل (۲۰۰۷) برابر با ۷۸ نفر که برای احتیاط به ۱۲۰ نفر افزایش یافت. ابزار اندازه گیری در این پژوهش شامل چهار پرسشنامه استاندارد اختلالات یادگیری کلورادو ویلکات و همکاران (۲۰۱۱)، سبک زندگی میلر و اسمیت (۲۰۰۲)، اضطراب بک (۱۹۹۰) و انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندر وال (۲۰۱۰) بود. تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های آماری توصیفی نظیر جدول توزیع فراوانی، نمودار، میانگین و انحراف استاندارد و جهت آزمون فرضیه های آماری از ضریب همبستگی و رگرسیون با استفاده از SPSS۲۶ انجام گرفت. نتایج یافته های پژوهش نشان داد بین سبک زندگی مادران و اختلالات یادگیری کودکان با ضریب همبستگی (۰.۶۳۵-= r) رابطه معنی دار و معکوس در سطح معناداری ۹۹ درصد وجود دارد؛ بین اضطراب مادران و اختلالات یادگیری کودکان با ضریب همبستگی (۰.۸۶۹= r) رابطه معنی دار و مستقیم در سطح معناداری ۹۹ درصد وجود دارد؛ بین انعطاف پذیری شناختی مادران و اختلالات یادگیری کودکان با ضریب همبستگی (۰.۸۰۵-= r) رابطه معنی دار و معکوس در سطح معناداری ۹۹ درصد وجود دارد. همچنین سبک زندگی، اضطراب و انعطاف پذیری شناختی مادران قادر به پیش بینی اختلالات یادگیری کودکان می باشد به طوری ۸۱.۵ درصد واریانس متغیر اختلالات یادگیری کودکان توسط سه متغیر سبک زندگی، اضطراب و انعطاف پذیری شناختی مادران تبیین می شود.

کلیدواژه ها:

اختلالات یادگیری ، سبک زندگی ، اضطراب ، انعطاف پذیری شناختی.