معلم و توانمندسازی دانش آموزان برای نوآوری اجتماعی

پژوهش حاضر به تبیین نقش معلم در توانمندسازی دانش آموزان برای نوآوری اجتماعی می پردازد و نشان می دهد چگونه راهبری آموزشی، برنامه درسی مسئله محور و پیوند مدرسه با جامعه می تواند بستر کنشگری مسئولانه را فراهم کند. هدف، صورت بندی الگوی عملی مبتنی بر پرورش عاملیت، همدلی، تفکر انتقادی و حل مسئله است تا دانش آموز بتواند مسائل محلی را شناسایی کند، راه حل های خلاقانه بسازد و اثر اجتماعی آن را پیگیری کند. روش تحقیق تحلیلی توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و مقالات معتبر است. مرور سامان مند منابع بیان می کند که شایستگی های معلم در تسهیلگری گفت وگو، طراحی تکالیف خدمت محور، استفاده سنجیده از تفکر طراحی و بازتاب نگاری، با ارتقای انگیزش درونی، مسئولیت پذیری و همکاری همسالان همراه می شود. نتایج نشان می دهد ترکیب پروژه های میدانی کوتاه مدت با شبکه سازی محلی، ایجاد تیم های دانش آموزی چندمهارتی و بازخورد به موقع، به شکل معناداری کیفیت یادگیری، خودکارآمدی و مشارکت مدنی را بهبود می بخشد. همچنین، تعریف شاخص های شواهد یادگیری، مستندسازی فرایند و ارزیابی پیامدهای اجتماعی برنامه، به تصمیم سازی مدرسه کمک می کند. بر پایه یافته ها، پیشنهاد می شود مدارس با تقویت نقش معلم راهبر، ایجاد زیست بوم های کوچک نوآوری، و پشتیبانی مدیریتی و خانواده، مسیر پایدار توانمندسازی و اثرگذاری اجتماعی دانش آموزان را دنبال کنند.

کلیدواژه ها:

معلم راهبر ، توانمندسازی دانش آموز ، نوآوری اجتماعی ، یادگیری خدمت محور ، تفکر طراحی