نقش خود ارزیابی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

خودارزیابی، به عنوان یکی از مولفه های کلیدی یادگیری خودتنظیم شده، نقشی محوری در توانمندسازی دانش آموزان برای نظارت بر فرایند یادگیری، شناسایی نقاط قوت و ضعف، و اصلاح استراتژی های تحصیلی خود ایفا می کند. این مقاله مروری کتابخانه ای به بررسی جامع نقش خودارزیابی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می پردازد. یافته های پژوهش های داخلی و خارجی نشان می دهد که خودارزیابی نه تنها به بهبود عملکرد تحصیلی منجر می شود، بلکه مهارت های فراشناختی، انگیزش درونی، اعتماد به نفس و حس مسئولیت پذیری در دانش آموزان را نیز تقویت می کند. این فرایند، دانش آموزان را قادر می سازد تا اهداف یادگیری واقع بینانه تعیین کنند، بر پیشرفت خود نظارت داشته باشند، بازخوردها را تحلیل کرده و برای دستیابی به نتایج مطلوب، اقدامات اصلاحی لازم را اتخاذ نمایند. اهمیت خودارزیابی به ویژه در عصر حاضر که نیاز به یادگیرندگان مادام العمر و خودکارآمد بیش از پیش احساس می شود، دوچندان است. در نهایت، با توجه به نتایج حاصله، پیشنهادهای کاربردی برای معلمان، والدین، برنامه ریزان درسی و سیاست گذاران آموزشی ارائه شده است تا زمینه را برای توسعه و تعمیم فرهنگ خودارزیابی در نظام آموزشی فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

خودارزیابی ، پیشرفت تحصیلی ، یادگیری خودتنظیم شده ، فراشناخت ، انگیزش ، مسئولیت پذیری