کاربرد فناوری در آموزش فعال و اثر آن بر اشتیاق تحصیلی و درگیری شناختی دانش آموزان ابتدایی

این مقاله مروری به طور خاص به بررسی کاربرد فناوری در چارچوب رویکرد یادگیری فعال و تاثیر آن بر اشتیاق تحصیلی و درگیری شناختی در دانش آموزان دوره ابتدایی می پردازد. با در نظر گرفتن ویژگی های رشدی منحصر به فرد کودکان در این سنین، این پژوهش استدلال می کند که فناوری، زمانی که به شیوه ای متفکرانه و متناسب با اصول یادگیری مبتنی بر بازی، کاوش و فعالیت های عملی ادغام شود، می تواند به ابزاری قدرتمند برای تقویت انگیزه و تعمیق یادگیری تبدیل گردد. این تحلیل به بررسی چگونگی استفاده از بازی های آموزشی تعاملی، ابزارهای داستان سرایی دیجیتال و محیط های شبیه سازی شده برای تبدیل کلاس درس ابتدایی به یک اکوسیستم یادگیری پویا و هیجان انگیز می پردازد. یافته های تلفیق شده نشان می دهد که این رویکرد فناورانه-فعال، با بهره گیری از کنجکاوی طبیعی کودکان و ارائه بازخوردهای فوری و تشویق کننده، به طور چشمگیری اشتیاق تحصیلی را در آن ها افزایش می دهد. همزمان، این رویکرد با ملموس کردن مفاهیم انتزاعی و فراهم آوردن فرصت هایی برای دستکاری عینی ایده ها، درگیری شناختی آن ها را عمیق تر می سازد. در نهایت، نتیجه گیری می شود که برای دانش آموزان ابتدایی، هم افزایی میان فناوری و یادگیری فعال زمانی به اوج اثربخشی خود می رسد که در خدمت تقویت، و نه جایگزینی، عناصر بنیادین آموزش در سنین پایین یعنی بازی، تعامل اجتماعی و اکتشاف هدایت شده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

یادگیری فعال ، فناوری آموزشی ، دانش آموزان ابتدایی ، اشتیاق تحصیلی ، درگیری شناختی