نقش معلمان خلاق در پرورش مهارت های نوآوری و نواندیشی در کودکان دبستانی

این مقاله مروری به ارائه یک تحلیل عمیق، جامع و چندوجهی از نقش محوری و غیرقابل جایگزین معلمان خلاق در پرورش مهارت های نوآوری و نواندیشی در دانش آموزان دوره حساس ابتدایی می پردازد. این پژوهش با فراتر رفتن از دیدگاه های سنتی که خلاقیت را یک استعداد ذاتی و محدود به حوزه های هنری می دانند، آن را به عنوان یک شایستگی بنیادین و قابل پرورش در تمام ابعاد وجودی انسان چارچوب بندی می کند که معلم، کلیدی ترین عامل در شکوفایی آن است. این مقاله استدلال می کند که معلم خلاق، نه تنها به عنوان یک مدرس، بلکه به عنوان یک معمار اکوسیستم یادگیری عمل می کند که با اقدامات آگاهانه خود، فرهنگی از کنجکاوی، ریسک پذیری و تفکر اصیل را در کلاس درس نهادینه می سازد. مبانی نظری این پژوهش به صورت گسترده به کاوش در ویژگی های شناختی، شخصیتی و حرفه ای یک معلم خلاق، ماهیت چندبعدی تفکر نوآورانه در کودکان، و اصول بنیادین پداگوژی خلاق می پردازد. یافته های تلفیق شده از ادبیات پژوهشی، حول محور نقش های کلیدی معلم خلاق سازماندهی شده اند: معلم به مثابه معمار فضاهای یادگیری انعطاف پذیر و محرک، به مثابه تسهیل گر فرآیندهای یادگیری مبتنی بر پرسشگری و حل مسئله، به مثابه الگوی کنجکاوی و تفکر نقاد، و به مثابه پرورش دهنده یک فرهنگ کلاسی مبتنی بر امنیت روانی و اعتماد متقابل. در نهایت، این مقاله نتیجه گیری می کند که پرورش نسل آینده نوآوران، نه در گرو منابع گران قیمت یا اصلاحات ساختاری صرف، بلکه در گرو سرمایه گذاری استراتژیک بر روی توسعه حرفه ای، توانمندسازی و اعطای استقلال به معلمان خلاق است. آن ها معماران آینده ای هستند که ماموریت حیاتی پرورش پتانسیل نوآوری را در درون هر کودک بر عهده دارند و حمایت از آن ها، هوشمندانه ترین سرمایه گذاری برای آینده یک ملت است.

کلیدواژه ها:

معلم خلاق ، پرورش نوآوری ، نواندیشی ، تفکر خلاق ، پداگوژی خلاق ، اکوسیستم یادگیری