هوش مصنوعی در کلاس درس: چارچوبی نوین برای تحول آموزش و پرورش

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش هوش مصنوعی در کلاس های درس و تاثیر آن بر تحول فرآیند یاددهی و یادگیری انجام شده است. در این مقاله بر اهمیت بهره گیری از فناوری های هوشمند، الگوریتم های یادگیری ماشین و ابزارهای تعاملی مبتنی بر هوش مصنوعی به عنوان عوامل محرک تفکر خلاق و یادگیری فعال تاکید می شود؛ رویکردی که می تواند فرصت های متنوع، پویا و شخصی سازی شده برای دانش آموزان فراهم سازد. یافته ها نشان می دهد که هوش مصنوعی در کلاس درس با ارائه بازخوردهای لحظه ای، تحلیل رفتار یادگیری و طراحی مسیرهای آموزشی انعطاف پذیر، نه تنها موجب افزایش انگیزه و مشارکت فعال دانش آموزان می شود، بلکه امکان توسعه مهارت های حل مسئله، تفکر انتقادی و خودتنظیمی را نیز فراهم می کند. همچنین نتایج حاکی از آن است که ادغام هوش مصنوعی با هدایت هدفمند معلمان می تواند بستری پویا برای نوآوری و ارتقای کیفیت یادگیری ایجاد کند. در این راستا، نقش معلمان از صرفا انتقال دهنده دانش به تسهیل گر فرآیند یادگیری هوشمند و شخصی سازی شده تغییر یافته و اهمیت بازنگری در برنامه های درسی و توانمندسازی آنان بیش از پیش برجسته می شود. این پژوهش بر ضرورت ایجاد فرهنگ استفاده هدفمند از هوش مصنوعی در کلاس های درس تاکید دارد تا زمینه ای برای تقویت خلاقیت، نوآوری و یادگیری مادام العمر فراهم گردد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، کلاس درس ، یادگیری فعال ، شخصی سازی آموزشی ، نوآوری