نقش چیدمان کلاس درس و ابزارهای آموزشی نو در شکوفایی استعدادهای خلاق در مدارس

این مقاله مروری به ارائه یک تحلیل جامع و عمیق از نقش هم افزایانه چیدمان کلاس درس و ابزارهای آموزشی نو در شکوفایی و پرورش استعدادهای خلاق در دانش آموزان می پردازد. این پژوهش، مدل سنتی کلاس درس را به عنوان یک فضای ثابت، یکنواخت و منفعل به چالش کشیده و در مقابل، آن را به عنوان یک "معلم سوم" پویا بازتعریف می کند که در ترکیب با ابزارهای نوآورانه، یک اکوسیستم حیاتی برای رشد خلاقیت را تشکیل می دهد. این مقاله با کاوش در مبانی نظری روان شناسی محیطی و یادگیری ساخت گرایانه، به تبیین این موضوع می پردازد که چگونه محیط فیزیکی و ابزاری، فرآیندهای شناختی و عاطفی دانش آموزان را شکل می دهد. یافته های این بررسی حول محور تاثیرات دوگانه این عوامل سازماندهی شده اند: نخست، چگونه چیدمان های انعطاف پذیر، دانش آموزمحور و متنوع، امنیت روانی و خودمختاری لازم برای ریسک پذیری خلاق را ایجاد می کنند؛ و دوم، چگونه ابزارهای آموزشی نو—از پلتفرم های همکاری دیجیتال گرفته تا ابزارهای ساخت و ساز مانند رباتیک—ابزار لازم برای ابراز وجود خلاق و حل مسائل پیچیده را فراهم می آورند. ضمن اذعان به چالش های مدیریتی و اجرایی، نتیجه گیری می شود که طراحی آگاهانه و یکپارچه فضاهای کلاسی و انتخاب هوشمندانه ابزارهای آموزشی، دغدغه هایی حاشیه ای نیستند، بلکه اهرم هایی بنیادین و قدرتمند برای آزادسازی و شکوفایی پتانسیل خلاق نهفته در وجود هر دانش آموز محسوب می شوند.

کلیدواژه ها:

چیدمان کلاس ، ابزارهای آموزشی ، استعدادهای خلاق ، فضای یادگیری ، نوآوری در آموزش