تعیین کیفی و کمی تکنسیم-۹۹ در پسماند تغلیظ شده نیروگاه اتمی بوشهر

تکنسیم-۹۹ به عنوان یکی از آلاینده های پرتوزای سمی و خطرناک موجود در پسماندهای هسته ای باید پیش از دفن نهایی به لحاظ کمی و کیفی شناسایی شود. در کار تحقیقاتی حاضر، تکنسیم-۹۹ موجود در فاز آبی پسماند تغلیظ شده نیروگاه اتمی بوشهر شناسایی و تعیین مقدار شد. برای رسیدن به این هدف، ابتدا سزیم-۱۳۴ و ۱۳۷ با استفاده از جاذب پتاسیم کبالت هگزاسیانوفرات(II) جداسازی و سپس تریتیم آن طی آمایش حرارتی در دمای ˚C ۶۰ از محیط حذف گردید و در نهایت تکنسیم-۹۹ موجود در محیط با حذف رادیوایزوتوپ های بتازایی چون کبالت-۶۰، آهن-۵۵ و نیکل-۶۳ با استفاده از فرایند رسوب گیری با هیدروکسید آهن(III) تخلیص شد. نمونه ها با استفاده از اسپکترومتری گاما و شمارشگر سنتیلاسیون مایع مورد ارزیابی کمی و کیفی قرار گرفتند. نتایح حاصله نشان داد که تکنسیم-۹۹ موجود در محیط از خلوص رادیوشیمیایی بالایی برخوردار بوده و سایر رادیوایزوتو پ ها با راندمان حدودا ۱۰۰ درصد از محیط حذف شده اند. همچنین طیف بتای نمونه در تطابق کامل با طیف بتای نمونه های استاندارد بود. بازدهی کل فرایندهای پیشنهادی با استفاده از افزایش ردیاب تکنسیم-m۹۹ به نمونه اولیه، معادل ۸۰/۶۹­% به ­دست آمد و اکتیویته ویژه تکنسیم-۹۹ با احتساب راندمان ۹۳ درصدی شمارشگر سنتیلاسیون مایع و بازدهی فرایندها (۸۰/۶۹­%)، ۱۰۵۵۴/۱۳ بکرل بر لیتر محاسبه گردید.

کلیدواژه ها:

تکنسیم-۹۹ ، تکنسیم-m۹۹ ، پسماند نیروگاه اتمی بوشهر ، خالص سازی ، بهره فرایندها ، اکتیویته ویژه