جداسازی و تخلیص اورانیم از محلول فروشویی قلیایی حاصل از انحلال ته ماند استخر تبخیری کارخانه فرآوری اورانیم (C۳۶) با استفاده از ترسیب قلیایی

در کار تحقیقاتی حاضر، از روش ترسیب قلیایی برای جداسازی و تخلیص اولیه ی اورانیم موجود در محلول حاصل از انحلال ته ماند C۳۶ استخرهای تبخیری کارخانه فراوری اورانیم استفاده شده است. در این روش اثر پارامترهای مختلفی چون pH، دما، سرعت هم زدن، بذرریزی، زمان پیرسازی بر راندمان ترسیب اورانیم به صورت سدیم دی اورانات و میزان ناخالصی های چون سدیم و فلوئورید در آن مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان می دهند که با افزایش pH محلول تا ۱۴، راندمان جداسازی تا ۱/۹۸ درصد افزایش می یابد. با این وجود، مقدار pH با استفاده از روش بذرریزی تا ۱۲ کاهش داده شده و راندمان جداسازی به ۹۹ درصد افزایش می یابد. هم چنین نتایج نشان می دهند که افزایش زمان پیرسازی و سرعت هم زدن باعث افزایش راندمان جداسازی و کاهش میزان ناخالصی های سدیم و فلوئورید در رسوب می شود، در حالی که افزایش دما منجر به افزایش راندمان جداسازی و ناخالصی ها می گردد. در مجموع، با اعمال فرایند بذرریزی، تنظیم pH تا محدوده ی ۱۲، زمان پیرسازی ۱۲ ساعت، دمای C˚ ۵۰ و سرعت هم زدن ۲۵۰ دور در دقیقه بهترین شرایط برای جداسازی اولیه ی اورانیم به صورت سدیم دی اورانات با راندمان بالای ۹۹ درصد و با حداقل مقدار ناخالصی های در آن به دست آمد.

کلیدواژه ها:

اورانیم ، ته ماند C۳۶ ، ترسیب قلیایی ، فلوئورید ، سدیم