تاثیر تکنولوژی های نوین آموزشی در تدریس دانش آموزان استثنایی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تکنولوژی های نوین آموزشی در تدریس دانش آموزان استثنایی و تحلیل نقش آن ها در بهبود فرآیند یادگیری و تدریس است. این تحقیق به روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و مقالات علمی معتبر انجام شده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان استثنایی در مقاطع تحصیلی مختلف و معلمان متخصص در حوزه آموزش ویژه می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد که استفاده از فناوری های نوین آموزشی، از جمله نرم افزارهای تطبیقی، ابزارهای کمکی شنوایی و بینایی، محیط های واقعیت افزوده و مجازی و ربات های آموزشی، موجب افزایش انگیزه، ارتقای تمرکز، بهبود مهارت های اجتماعی و تقویت یادگیری فردی دانش آموزان استثنایی می شود. با این حال، چالش هایی مانند کمبود منابع مالی، نیاز به آموزش معلمان و محدودیت های زیرساختی می تواند مانع بهره برداری کامل از این فناوری ها شود. نتایج پژوهش نشان می دهد که برای بهره برداری بهینه از تکنولوژی های نوین آموزشی، لازم است آموزش و توانمندسازی معلمان، تامین منابع مالی و زیرساختی مناسب و ارزیابی مستمر اثرات این فناوری ها مورد توجه قرار گیرد. این اقدامات می توانند به ارتقای کیفیت آموزش و فراهم آوردن فرصت های یادگیری برابر برای دانش آموزان استثنایی کمک کنند.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان استثنایی ، تکنولوژی های نوین آموزشی ، یادگیری فعال ، آموزش ویژه ، واقعیت افزوده