عوارض و عود در ترمیم لواتورپلاستی و پست آنال پس از روش Altemeier برای پرولاپس رکتوم

سابقه و هدف: بروز پرولاپس رکتوم ۵/۲ نفر در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر از جمعیت عمومی برآورد شده است. روش Altemeier یکی از رویکردهای جراحی شکمی جهت درمان این بیماران است که منجر به افزایش یبوست نمی شود و کیفیت زندگی نیز بهبود می یابد، با این حال عود آن تا ۲۰ درصد گزارش شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوارض و عود در ترمیم لواتورپلاستی و پست آنال پس از روش Altemeier برای پرولاپس رکتوم، انجام پذیرفت. مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی، روی ۴۰ بیمار مبتلا به پرولاپس رکتوم در بیمارستان امام خمینی ساری انجام شد. پس از ثبت اطلاعات دموگرافیک، بیماران به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول تحت جراحی Altemeier و گروه دوم علاوه بر آن تحت لواتورپلاستی و ترمیم پست آنال قرار گرفتند. عوارضی مانند بی اختیاری مدفوع، نیاز به پد، تغییر سبک زندگی و درد در سه و شش ماه اول پس از عمل به صورت تلفنی بررسی شد. عوارض بلند مدت نیز در ماه ششم ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با SPSS-۲۴ و سطح معنی داری ۰۵/۰ انجام گرفت. یافته ها: در این مطالعه از بین ۴۰ بیمار مورد مطالعه، ۱۵ بیمار (۳۷/۵ درصد) مرد و ۲۵ بیمار (۶۲/۵درصد) زن بودند. میانگین سنی بیماران مورد مطالعه به طور کلی برابر ۱۳/۸۲±۵۷/۸۳ بوده است. متغیر های بی اختیاری مدفوع (جامد، مایع و گاز )، استفاده از پد، تغییر سبک زندگی و درد در سه ماه اول و دوم و عود در ماه ششم پس از جراحی در بیماران دو گروه پس از جراحی Altemeier معنادار بودند بدین معنا که بیماران تحت ترمیم لواتورپلاستی و پست آنال پس از جراحی Altemeierنتیجه بهتری را نسبت به گروه بدون ترمیم گزارش کردند. استنتاج: چنان چه روش Altemeier همراه با ترمیم لواتورپلاستی و پست آنال پس از آن قرار گیرد، میزان عوارض و عود کم تری نسبت به روش Altemeier به تنهایی، به همراه دارد. شماره ثبت کارآزمایی بالینی ۱۱ N ۲۰۱۳۰۸۲۶۰۱۴۴۸۳ IRC

کلیدواژه ها:

Altemeier’s procedure ، levatorplasty repair ، rectal prolapse ، relapse ، recurrence ، ترمیم لواتورپلاستی ، پرولاپس رکتوم ، Altemeier ، عود