ارزیابی بالینی و آزمایشگاهی بیماران مبتلا به اندوکاردیت عفونی در بیمارستان فاطمه زهرا (س ) ساری

سابقه و هدف: اندوکاردیت شامل تکثیر میکروارگانیسم ها در لایه اندوکارد قلب است. تشخیص اندوکاردیت عفونی به ترکیبی از علائم بالینی، اکوکاردیوگرافی، معاینه بافت شناسی و تست های میکروبیولوژیکی بستگی دارد. این مطالعه با هدف بررسی ویژگی های تشخیصی بالینی و آزمایشگاهی در بیماران مبتلا به اندوکاردیت عفونی، انجام پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، ۹۸ بیمار مبتلا به اندوکاردیت مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک، مانند سن و جنسیت، همراه با عوامل مرتبط با بیماری از جمله سابقه مصرف تزریقی مواد مخدر، شرایط زمینه ای، علائم، عوارض و یافته های آزمایشگاهی ثبت شد. داده ها از پرونده های بیمارستانی جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۰، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی بیماران ۱۹/۸۷±۵۳/۲۳ سال بود که ۵۹ درصد مرد و ۴۱ درصد زن بودند. تب به عنوان شایع ترین علامت ظاهر شد. از بین بیماران، ۱۱/۲ درصد سابقه مصرف مواد مخدر تزریقی داشتند. علاوه بر این، ۶۳ درصد از بیماران دارای دریچه های مصنوعی قلب بودند که دریچه میترال بیش ترین آسیب را داشت (۳۹ درصد). کشت خون در ۶۷ درصد موارد منفی و در ۳۳ درصد مثبت بود. استافیلوکوکوس اورئوس شایع ترین پاتوژن شناسایی شده (۴۱ درصد) بود. میزان مرگ و میر در بیمارستان، با ارتباط معنی داری بین مرگ و میر و نوع دریچه درگیر (۰/۰۱= P)، ۷ درصد بوده است. دریچه تریکوسپید بیش ترین آسیب را در بیمارانی که دارو تزریق می کردند (۴۵ درصد ) بود (۰=P). استنتاج: علائمی مانند تب، سوفل قلبی، وجود دریچه های مصنوعی یا سابقه مصرف تزریقی از نشانه های قوی اندوکاردیت هستند. در بیمارانی که با این علائم و سابقه پزشکی مرتبط مراجعه می کنند، آزمایشات اولیه آزمایشگاهی و اکوکاردیوگرافی برای تشخیص به موقع و درمان موثر ضروری است.

کلیدواژه ها:

infectious endocarditis ، artificial valve ، injection addiction ، اندوکاردیت عفونی ، دریچه مصنوعی ، اعتیاد تزریقی