چالش ها و فرصت های تربیت چندزبانه در نظام آموزشی

تربیت چندزبانه به عنوان یکی از رویکردهای مهم در نظام های آموزشی معاصر، جایگاهی ویژه در گفتمان جهانی آموزش پیدا کرده است. در دنیای امروز که ارتباطات بین المللی، مهاجرت و جهانی شدن ابعاد تازه ای یافته اند، ضرورت آموزش زبان های گوناگون به نسل های جدید بیش از هر زمان دیگری احساس می شود. در ایران، با وجود تنوع زبانی و فرهنگی گسترده، مسئله چندزبانگی از دیرباز یکی از دغدغه های اساسی نظام آموزشی، خانواده ها و سیاست گذاران بوده است. از یک سو، وجود زبان های محلی و قومی می تواند فرصتی ارزشمند برای تقویت هویت فرهنگی، ارتقای توانایی های شناختی و افزایش ظرفیت های اجتماعی اقتصادی دانش آموزان فراهم کند؛ و از سوی دیگر، نبود سیاست گذاری جامع و چالش های ساختاری نظام آموزشی می تواند مانع تحقق کامل این ظرفیت ها گردد. این مقاله با رویکردی مروری تحلیلی، به بررسی ابعاد مختلف چالش ها و فرصت های تربیت چندزبانه در نظام آموزشی ایران می پردازد. ابتدا مبانی نظری و پیشینه پژوهش های داخلی و خارجی مرور شده و سپس چالش های هویتی، آموزشی، سیاسی، روان شناختی و اجتماعی مورد واکاوی قرار گرفته است. در ادامه، فرصت های نهفته در تربیت چندزبانه از منظر علمی، فرهنگی، اقتصادی و جهانی تحلیل می شود. همچنین تجربه برخی کشورها در مدیریت چندزبانگی آموزشی و مقایسه آن با وضعیت ایران ارائه خواهد شد. در پایان، مجموعه ای از پیشنهادهای عملی برای بهبود سیاست های آموزشی و بهره برداری حداکثری از ظرفیت های چندزبانه در نظام آموزشی کشور مطرح می گردد

کلیدواژه ها:

چندزبانه ، نظام آموزشی ایران ، چالش های زبانی ، فرصت های آموزشی ، سیاست گذاری زبانی ، جهانی شدن