بررسی عوامل موثر بر خورندگی و رسوبگذاری آب های آشامیدنی ایلام

مقدمه: خورندگی و رسوب گذاری در منابع آب آشامیدنی دو عامل مهم در کنترل کیفیت شیمیایی آب محسوب می شوند، زیرا هر دو پدیده می توانند اثرات نامطلوبی بر شبکه انتقال و توزیع آب آشامیدنی، چه از نظر اقتصادی و چه از نظر بهداشتی، داشته باشند.هدف: این پژوهش با هدف تعیین میزان خورندگی و رسوب گذاری آب آشامیدنی شهر ایلام انجام شد تا با بررسی و تحلیل شاخص های خوردگی، راهکارهای موثری برای بهبود کیفیت آب این منطقه ارائه شود.روش ها: در این مطالعه، برای ارزیابی پتانسیل خورندگی و رسوب گذاری از شاخص های اشباع لانژلیه، پایداری رایزنر و شاخص خورندگی استفاده گردید. نمونه برداری از منابع تامین آب شامل رودخانه های گل گل، چاویز، و اما ملکشاهی و همچنین آب خروجی از سد ایلام، در سه فصل بهار، تابستان و پاییز انجام شد. پارامترهای کیفی نظیر pH، قلیائیت، سختی کل، هدایت الکتریکی و کل جامدات محلول با استفاده از روش های استاندارد آزمایشگاهی سنجیده شدند.نتایج: نتایج نشان داد میانگین شاخص لانژلیه در منابع مختلف به ترتیب ۰.۰۸، ۰.۱۵، ۰.۲۱ و ۰.۱۳ است که به معنای تعادل نسبی و تمایل به تشکیل رسوب ضعیف کربنات کلسیم است. همچنین، میانگین شاخص رایزنر در این منابع به ترتیب ۷.۲، ۷.۷، ۷ و ۵.۰۸ بود که نشان دهنده خورندگی متوسط تا بالا در آب آشامیدنی منطقه است.نتیجه گیری: بررسی شاخص های خورندگی و رسوب گذاری نشان داد که آب آشامیدنی ایلام تمایل به خورندگی دارد و این می تواند موجب کاهش عمر مفید شبکه لوله کشی و ایجاد مشکلات بهداشتی شود. به منظور بهبود وضعیت، پیشنهاد می شود اقدامات تثبیت آب از جمله تنظیم pH و استفاده از بازدارنده های شیمیایی انجام گیرد تا خاصیت خورندگی کاهش یافته و بهداشت و سلامت شهروندان تضمین شود.

کلیدواژه ها:

خوردگی ، رسوب گذاری ، شاخص رایزنر ، شاخص لانژلیه ، شاخص خورندگی ، کیفیت آب ، آب های آشامیدنی