نقش هوش مصنوعی دراضطراب دانش آموزان

در سال های اخیر، ورود فناوری های نوین به عرصه آموزش، به ویژه سامانه های مبتنی بر هوش مصنوعی، باعث ارتقای کیفیت یادگیری و شخصی سازی فرایند آموزش شده است. با این حال، نتایج برخی پژوهش ها و مشاهدات میدانی نشان می دهد که استفاده گسترده و بعضا کنترل نشده از این ابزارها می تواند در برخی دانش آموزان به افزایش اضطراب تحصیلی منجر شود. این مطالعه با هدف بررسی نقش هوش مصنوعی در ایجاد یا تشدید اضطراب دانش آموزان در دوره متوسطه انجام شد. روش پژوهش، توصیفی–تحلیلی و مبتنی بر گردآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه استاندارد اضطراب تحصیلی، مصاحبه با معلمان و مشاهده غیرمستقیم بود. یافته ها نشان داد که عواملی مانند ترس از ارزیابی مداوم توسط سامانه های هوش مصنوعی، نگرانی از وابستگی بیش ازحد به ابزار هوشمند، و شکاف مهارتی در استفاده از فناوری ها، سهم قابل توجهی در اضطراب گزارش شده داشتند. در مقابل، در مواردی که آموزش و پشتیبانی کافی برای استفاده از فناوری فراهم شده بود، سطح اضطراب کاهش یافت و نگرش مثبت نسبت به فناوری افزایش پیدا کرد. بر اساس این نتایج، پیشنهاد می شود که طراحی و به کارگیری هوش مصنوعی در مدارس همراه با آموزش مهارت های فناورانه، پشتیبانی روان شناختی، و ایجاد فضای یادگیری ایمن و بدون فشار ارزیابی مداوم انجام شود.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، اضطراب دانش آموزان ، آموزش هوشمند ، روان شناسی تربیتی ، فناوری