اختلالات یادگیری و تجربه طرد در فضای مدرسه

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان اختلالات یادگیری و تجربه طرد در فضای مدرسه انجام شده است. تمرکز اصلی بر درک چگونگی تاثیر مشکلات یادگیری بر تعاملات اجتماعی دانش آموزان و پیامدهای روانی ناشی از طرد شدن توسط همسالان و کادر آموزشی بوده است. این مطالعه با رویکرد کیفی و بهره گیری از روش تحلیل مضمون انجام شد. داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته با دانش آموزان دارای اختلال یادگیری، والدین و معلمان جمع آوری گردید و سپس با استفاده از مدل تحلیل مضمون براون و کلارک مورد بررسی قرار گرفت.در روند پژوهش، ابتدا نمونه گیری هدفمند صورت گرفت و سپس داده ها در مراحل کدگذاری اولیه، شناسایی مضامین، بازبینی و تعریف مضامین تحلیل شدند. نتایج نشان داد که اختلالات یادگیری نه تنها بر عملکرد تحصیلی بلکه بر پذیرش اجتماعی دانش آموزان نیز تاثیر منفی دارد. تجربه طرد در مدرسه منجر به کاهش اعتماد به نفس، افزایش اضطراب، و شکل گیری رفتارهای مقابله ای منفی در برخی دانش آموزان شده است. همچنین، نبود حمایت کافی از سوی نظام آموزشی و فقدان آگاهی معلمان نسبت به ماهیت اختلالات یادگیری، این چرخه طرد را تشدید کرده است. در پایان، پژوهش بر ضرورت طراحی مداخلات آموزشی و روان شناختی تاکید دارد که بتواند هم به بهبود عملکرد تحصیلی این دانش آموزان کمک کند و هم فضای مدرسه را به محیطی فراگیرتر و حمایت گر تبدیل نماید.

کلیدواژه ها:

اختلالات یادگیری ، تجربه طرد ، مدرسه