هوش مصنوعی به عنوان ابزار تقویت خلاقیت در آموزش دانش آموزان

پیشرفت های اخیر در فناوری هوش مصنوعی (AI) فرصت های نوینی برای تقویت خلاقیت در فرآیندهای آموزشی فراهم آورده است. این مقاله با رویکرد مروری-تحلیلی به بررسی نقش ابزارها و سامانه های مبتنی بر هوش مصنوعی—از جمله سامانه های پیشنهادگر، تولیدگر محتوا (Generative AI)، ابزارهای ایده پردازی و پلتفرم های همکاری هوشمند—در ارتقای مهارت های خلاقانه دانش آموزان می پردازد. مرور متون بین المللی و منابع فارسی نشان می دهد که AI می تواند با شخصی سازی چالش ها، ارتقای بازخورد فوری، ارائه محرک های چندوجهی و تسهیل طوفان فکری، خلاقیت دانش آموزان را تحریک کند؛ اما در عین حال خطراتی چون کاهش تنوع ایده ها در اثر اتکای بیش از حد به خروجی های ماشینی و مسائل اخلاقی/تقلب نیز مطرح اند. نتایج نشان می دهد اثربخشی هوش مصنوعی در تقویت خلاقیت وابسته به طراحی یاددهی-یادگیری، نقش تسهیل گر معلم، و ایجاد چارچوب های ارزیابی خلاقیت است. در پایان، چارچوب عملیاتی برای ادغام هوش مصنوعی در کلاس های مدرسه و پیشنهادهایی پژوهشی برای مطالعات آتی ارائه شده است. واژگان کلیدی: هوش مصنوعی؛ خلاقیت؛ آموزش دانش آموزان؛ تولید محتوا (Generative AI)؛ یادگیری شخصی سازی شده؛ طوفان فکری

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، خلاقیت ، آموزش دانش آموزان ، تولید محتوا (Generative AI) ، یادگیری شخصی سازی شده ، طوفان فکری