صفات مورفولوژیک ارقام سویا تحت شرایط تنش خشکی در کشت تابستانه

تنش خشکی از عوامل محدود کننده تولید در کشاورزی است انتخاب ارقام مناسب و با دوام در مناطق کم آب برای عملکرد بالا اهمیت بسیار زیادی دارد. این آزمایش به منظور بررسی واکنش مورفوفیزیولوژیک ارقام سویا به اثرات تنش خشکی در کشت تابستانه در ایستگاه سراب چنگایی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی لرستان انجام شد. نتایج نشان داد که صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک اندام هوائی بجز درجه حرارت برگ در اثر تنش خشکی کاهش یافتند. روند تغییرات عملکرد دانه و شاخص سطح برگ سویا در سطوح مختلف اثر متقابل تنش خشکی و ژنوتیپ از یک رابطه خطی معنی دار به ترتیب ۰.۶۶۱ =R۲ و =R۲ ۰.۵۱۲) و منفی پیروی ،نمود بطوری که با اعمال تنش خشکی کاهش یافت؛ اما روند تغییرات درجه حرارت برگ و شدت نور کف سایه انداز نشان داد که از یک رابطه خطی معنیدار به ترتیب ۰.۶۶۹ =R۲ و =R۲ ۰.۶۵۷ ولی مثبت تبعیت نمود بیشترین عملکرد دانه در شرایط نرمال رطوبتی از ژنوتیپ شماره ۷ (۴۸۹۴ کیلوگرم هکتار) و در شرایط تنش خشکی از ژنوتیپ شماره ۹ (۲۸۷۳ کیلوگرم هکتار به دست آمد. در مجموع، براساس میزان تولید، دانه ژنوتیپ شماره ۷ برای شرایط بدون تنش خشکی و ژنوتیپ شماره ۹ برای شرایط تنش خشکی تحت شرایط اقلیمی معتدل مانند خرم آباد پیشنهاد میشود.

کلیدواژه ها:

سویا ، صفات مورفولوژیکی ، شاخصهای تحمل به خشکی ، خرم آباد