مدل سازی راهبردهای درمانی اختلالات ریاضی با رویکرد روانشناسی شناختی در سطح متوسطه دوم

اختلالات یادگیری ریاضی یکی از مشکلات شناختی رایج در میان دانش آموزان متوسطه دوم است که تاثیر چشمگیری بر عملکرد تحصیلی، توانایی پردازش عددی و مهارتهای حل مسئله آنان دارد. در سالهای اخیر مطالعات بسیاری بر مدل سازی راهبردهای درمانی برای این اختلالات با استفاده از رویکرد روانشناسی شناختی متمرکز شده اند. این مقاله مروری به بررسی پژوهشهای انجام شده در زمینه تاثیر تمرینهای شناختی، هدفمند، روشهای تدریس، تطبیقی و فناوریهای آموزشی در کاهش اثرات اختلالات ریاضی پرداخته و سعی دارد مدلی جامع برای طراحی و اجرای مداخلات آموزشی ارائه دهد. نتایج بررسیها نشان میدهد که به کارگیری راهبردهای تقویت حافظه کاری، آموزشهای مبتنی بر انعطاف پذیری شناختی، تمرینهای حل مسئله و کاهش اضطراب ریاضی، موجب افزایش میزان توجه و تمرکز دانش آموزان و بهبود عملکرد تحصیلی آنان شده است. همچنین تلفیق فناوریهای نوین آموزشی با روشهای سنتی تدریس میتواند مسیر یادگیری دانش آموزان مبتلا به اختلالات ریاضی را بهینه سازی کرده و امکان ارائه آموزشهای شخصی سازی شده را فراهم سازد. این مقاله تلاش دارد تا با ارائه نتایج پژوهشهای اخیر، راهکارهای عملی و علمی برای مدیریت، تشخیص و درمان اختلالات یادگیری ریاضی پیشنهاد کند.

کلیدواژه ها:

اختلال یادگیری ، ریاضی ، روان شناسی ، شناختی ، مدل سازی ، درمانی ، حافظه کاری ، مهارتهای حل مسئله