بررسی شیوههای تدریس کارآمد برای دانش آموزان دارای اختلالات رفتاری با رویکرد تلفیقی

اختلالات رفتاری در دانش آموزان از جمله مشکلات پیچیده ای است که تاثیر قابل توجهی بر فرایند یادگیری، روابط اجتماعی و کیفیت آموزش آنان دارد. آموزش دانش آموزان دارای اختلالات رفتاری در کلاس های تلفیقی که شامل حضور همزمان دانش آموزان عادی و دارای نیازهای ویژه است چالش ها و فرصت های متعددی را به همراه دارد. این پژوهش با هدف بررسی شیوه های تدریس کارآمد برای دانش آموزان دارای اختلالات رفتاری با رویکرد تلفیقی انجام شده است. در این مطالعه، ابتدا به بررسی مفاهیم و انواع اختلالات رفتاری، ویژگی های رفتاری و شناختی دانش آموزان و عوامل موثر بر بروز این اختلالات پرداخته شده است. سپس مبانی نظری آموزش تلفیقی، اصول و اهداف آموزش فراگیر و نقش معلم و مداخلات رفتاری در این زمینه تحلیل شده است. همچنین نقش حمایت های بین رشته ای از جمله روان شناس مشاور و والدین در بهبود کیفیت آموزش و کاهش رفتارهای چالش برانگیز مورد تاکید قرار گرفته است. یافته ها نشان می دهد که بهره گیری از روش های تدریس فعال، تقویت ، مثبت، مدیریت رفتار مبتنی بر مداخلات علمی و ایجاد فضای حمایت گرانه و مشارکتی می تواند به شکل چشمگیری کیفیت یادگیری و رفتار دانش آموزان دارای اختلالات رفتاری را بهبود بخشد. این پژوهش تاکید می کند که آموزش تلفیقی در صورت فراهم شدن زمینه های لازم و همکاری بین رشته ای می تواند گامی موثر در جهت عدالت آموزشی و توسعه فردی دانش آموزان دارای نیازهای ویژه باشد. در نهایت پیشنهاداتی برای بهبود رویکردهای تدریس و سیاست گذاری های آموزشی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

اختلالات ، رفتاری ، آموزش تلفیقی ، مدیریت ، رفتار ، مداخلات رفتاری ، مثبت ، عدالت آموزشی