آموزش تاب آوری و مهارتهای مقابله با استرس در کودکان

در دنیای پرشتاب و متغیر، امروز کودکان بیش از گذشته در معرض انواع فشارهای روانی اجتماعی و تحصیلی قرار دارند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش تاب آوری و مهارتهای مقابله با استرس بر بهبود توانمندیهای روانی-هیجانی دانش آموزان دوره ابتدایی انجام شد. روش پژوهش کیفی و از نوع تحلیل محتوای قیاسی بوده و جامعه مورد مطالعه شامل دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی یکی از مدارس شهر تهران بود. دادهها از طریق مشاهده مصاحبه های نیمه ساختاریافته تمرینهای کلاسی و بازخوردهای نوشتاری گردآوری و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که آموزش مهارتهای تاب آوری همچون شناسایی احساسات خودتنظیمی، هیجانی افکار، مثبت، حل مسئله، تخلیه سالم هیجانات و استفاده از حمایتهای اجتماعی توانست تغییرات محسوسی در رفتار و نگرش کودکان ایجاد کند. کودکان پس از گذراندن دوره آموزشی توانایی بالاتری در مواجهه با فشارهای مدرسه تعارضات همسالان و نگرانیهای شخصی از خود نشان دادند. همچنین خودآگاهی اعتماد به نفس مشارکت اجتماعی و مسئولیت پذیری در آنان بهبود یافت. این پژوهش بر ضرورت تلفیق آموزشهای هیجانی اجتماعی با برنامه درسی رسمی مدارس ابتدایی تاکید دارد. آموزش تاب آوری، نه تنها عاملی پیشگیرانه در برابر اختلالات روانی آینده است بلکه زمینه ساز رشد، فردی اجتماعی و تحصیلی کودکان نیز محسوب میشود. یافته های این مطالعه میتواند راهنمایی کاربردی برای سیاست گذاران آموزشی، والدین معلمان و مشاوران مدارس در طراحی مداخلات موثر باشد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، مهارتهای مقابله با استرس ، آموزش هیجانی اجتماعی ، سلامت روان کودکان ، دوره ابتدایی ، خودآگاهی هیجانی