تاثیر سواد رسانه ای در مقطع ابتدایی

سواد رسانه ای در دنیای پرشتاب و دیجیتالی امروز به عنوان یکی از مهمترین ابعاد تربیتی و آموزشی برای کودکان و نوجوانان مطرح شده است؛ مهارتی که به آنها کمک می کند تا در مواجهه با سیل اطلاعات و محتوای متنوع رسانه ای برخوردی نقادانه، هوشمندانه و اخلاق مدار داشته باشند. آموزش این مهارت در مقطع ابتدایی به دلیل حساسیت و اهمیت دوران کودکی در شکل گیری شخصیت، نگرشها و الگوهای رفتاری نقش بسیار تعیین کننده ای در مسیر رشد، شناختی، روانی و اجتماعی دانش آموزان ایفا می کند. کودکان با یادگیری اصول سواد رسانه ای می توانند مهارتهایی نظیر تحلیل پیامهای رسانه ای، درک ساختارهای پنهان در تبلیغات، تشخیص اخبار نادرست و مقابله با تاثیرات منفی فضای مجازی را به دست آورند. این توانمندیها نه تنها از آسیبهای روانی، اجتماعی و آموزشی جلوگیری می کند بلکه به رشد تفکر انتقادی، تقویت اعتماد به نفس، بهبود سلامت روانی و ارتقای تواناییهای ارتباطی و تصمیم گیری در آنها کمک می نماید. در این میان، نقش کلیدی مدرسه به عنوان نهاد آموزشی رسمی و نقش خانواده به عنوان نخستین و پایدارترین محیط تربیتی در شکل گیری نگرشها و رفتارهای رسانه ای کودکان انکارناپذیر است. همراهی این دو نهاد با یکدیگر می تواند کودکان را به شهروندانی هوشمند، آگاه و مسئول در فضای دیجیتال تبدیل کند. این پژوهش بر این باور است که در صورت بهره گیری صحیح از ظرفیتهای آموزشی و پرورشی موجود، می توان از طریق آموزش سواد رسانه ای گامی موثر در جهت کاهش آسیبهای فضای مجازی، ارتقای سلامت روانی و اجتماعی دانش آموزان و ساختن آیندهای پایدار و آگاه برای نسل جدید برداشت. بنابراین گنجاندن آموزش سواد رسانه ای در برنامه های رسمی درسی مقطع ابتدایی نه تنها یک ضرورت تربیتی بلکه یک راهبرد فرهنگی برای توانمندسازی کودکان در عصر رسانه هاست.

کلیدواژه ها:

سواد رسانه ، ابتدایی آموزش ، نهاد آموزشی