کاربرد روشهای تدریس مشارکتی و گروه محور در افزایش انگیزه و یادگیری ریاضی در کلاسهای متوسطه دوم

تحول در نظام آموزشی مستلزم بازنگری در شیوه های تدریس و یادگیری است به ویژه در دروسی مانند ریاضی که اغلب برای دانش آموزان با چالش اضطراب و بی انگیزگی همراه است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر روشهای تدریس مشارکتی و گروه محور بر افزایش انگیزه و ارتقای کیفیت یادگیری در کلاسهای ریاضی انجام شده است. در این تحقیق تلاش شده تا نقش مشارکت فعال دانش آموزان، تعامل درون گروهی و حل مسئله جمعی در ارتقای درک مفهومی و علاقه مندی به محتوای درسی مورد تحلیل قرار گیرد. داده های گردآوری شده نشان میدهند که استفاده از شیوههای مشارکتی زمینه ساز افزایش اعتماد به نفس، رشد مهارتهای تحلیلی و ارتقای روحیه مسئولیت پذیری در بین فراگیران است. همچنین نتایج حاکی از آن است که فعالیتهای گروهی نه تنها موجب تقویت تعاملات میان فردی و حس تعلق در کلاس میشود، بلکه در فرآیند آموزش مفاهیم انتزاعی ریاضی نیز تاثیر مثبت و ماندگاری دارد. در این راستا ایجاد فضای یادگیری پویا و انگیزشی بازتعریف نقش معلم از انتقال دهنده به تسهیل گر و تمرکز بر یادگیری مشارکتی از جمله عواملی است که در مسیر بهبود نتایج آموزشی باید مورد توجه قرار گیرد. این پژوهش بر ضرورت تغییر نگرش در طراحی فرآیند آموزش ریاضی تاکید داشته و راهکارهایی عملی برای اجرای موثرتر این رویکرد ارائه میدهد.

کلیدواژه ها:

تدریس ، مشارکتی ، یادگیری گروه محور ، انگیزه تحصیلی ، آموزش ریاضی ، تعامل اجتماعی ، خودباوری ، حل مسئله ، روشهای نوین تدریس