اقدام پژوهی چگونه توانستم مشکل سکوت دانش آموزم در حین انجام فعالیت در کلاس مرتفع سازم؟

این اقدام پژوهی به بررسی چالشی پنهان اما پرتکرار در فضای کلاسهای درس می پردازد سکوت دانش آموزانی که دانسته های کافی دارند اما در جمع توان بیان ندارند نقطه ی آغاز تجربه مشاهده ی دانش آموزی بود که با وجود تسلط بر مطالب هنگام پاسخ گویی در کلاس دچار اضطراب کلامی میشد و سکوت میکرد اما همان سوال را خارج از فضای رسمی با دقت و اطمینان پاسخ میداد این تناقض زمینه ساز طراحی مداخلهای هدفمند شد که با تغییر تدریجی در ساختار ارتباطی کلاس فرصتهایی برای ابراز وجود بدون فشار مستقیم فراهم آورد در چهار مرحله ی اجرا ابتدا رفتارهای فردی مشاهده و ثبت شد سپس با جایگزینی پاسخگویی گروهی نوشتارهای ناشناس و ایفای نقش های نمایشی فضایی حمایتگر و کم تنش در کلاس ایجاد شد در نتیجه مشارکت دانش آموزان افزایش یافت اضطراب آنها کاهش پیدا کرد و تعاملات انسانی در کلاس تقویت شد این تجربه نشان داد که شنیدن صدای خاموش دانش آموزان مستلزم بازطراحی فضای یادگیری و توجه عمیق به تفاوتهای روانی در بین فراگیران است تغییر در شیوه تعامل آموزشی نه تنها در افزایش یادگیری و انگیزه بلکه در شکل گیری یک فرهنگ آموزشی انسانی تر نیز اثرگذار است

کلیدواژه ها:

اضطراب ، کلامی ، مشارکت دانش آموز ، یادگیری عمیق ، فضای آموزشی ، اقدام پژوهی آموزشی