ارتقاء، حفظ و حمایت ارتباط بین خانواده و مدرسه در پیش گیری از آسیبهای اجتماعی

امروزه انجمنهای اولیا و مربیان رایجترین و پرمعناترین وسیله ارتباط بین خانه و مدرسه هستند هرگاه خانواده و مدرسه بتوانند روی رفتار مطلوب درباره کودکان و نوجوانان توافق کنند، از ایجاد تضاد در وجود آنها جلوگیری خواهد شد. همخوانی و هماهنگی خانه و مدرسه در تربیت کودکان و نوجوانان، آنها را در نیل به تماس و درک بهتر واقعیت و در تثبیت شخصیت یاری می دهد. تربیت مسئله حیات و ممات ملت هاست. بنای آن در خانه آغاز و در جامعه و مدرسه تکمیل می گردد. سعادت نسل و جامعه در گرو هوشیاری و انجام وظیفه والدین و معلمان است. نباید در برابر دشواری ها و مشکلاتی که از هر سو ما و آنان را احاطه کرده، تفاوت بمانیم. همه کودکان، نوجوانان، جوانان و... احتیاج به محبت و نیاز به شخصیت دادن دارند و با آنها باید با زبان خودشان صحبت کنیم. در یک لحظه با جمله ای کوتاه می شود آنها را دگرگون ساخت. ارزش های فرهنگی و اجتماعی از خانواده ای به خانواده دیگر تفاوت می کند و رفتارهای غیرعادی کودکان و نوجوانان بسیار مسئله آفرین است. دشواری هایی برای والدین و مربیان می آفریند که حل و رفع آنها نیاز به اندیشیدن دارد. از عوامل مهم تربیت درست کودکان و نوجوانان، داشتن نگرش مثبت، حسن ظن و اعتماد به آنان است. ارتباط پیوسته خانه و مدرسه در نظام تعلیم و تربیت می تواند نقش موثری در پیش گیری از آسیب های اجتماعی و ارتقا نقش مدرسه در بالندگی دانش آموزان ایفا نماید.

کلیدواژه ها:

اولیاء و مربیان ، خانواده ، مدرسه ، دانش آموزان ، آسیب های اجتماعی