روان شناسی شناختی و تاثیر آن بر فرآیندهای یادگیری در دانش آموزان

روان شناسی شناختی به مطالعه فرآیندهای ذهنی همچون توجه، حافظه، ادراک و حل مسئله می پردازد و نقش حیاتی در فرآیندهای یادگیری ایفا می کند. این شاخه از روان شناسی بر این باور است که یادگیری نه تنها تحت تاثیر عوامل بیرونی بلکه از طریق پردازش اطلاعات در ذهن فرد نیز شکل می گیرد. فرآیندهای شناختی مانند حافظه کاری، توجه و زبان درمانی به طور مستقیم بر چگونگی ذخیره سازی و یادآوری اطلاعات تاثیر می گذارند. در زمینه آموزش، نظریه های روان شناسی شناختی تاکید دارند که هر دانش آموز با توجه به ویژگی های شناختی خود، مانند توانایی در پردازش اطلاعات، یادگیری متفاوتی را تجربه می کند. بنابراین، شناخت این تفاوت ها و استفاده از استراتژی های مناسب برای بهبود فرآیند یادگیری از اهمیت بالایی برخوردار است. همچنین، مفاهیم روان شناسی شناختی مانند تمرین های حافظه، بازخورد و برنامه ریزی شناختی می توانند به تقویت فرآیند یادگیری کمک کنند. با استفاده از این رویکرد، معلمان قادر خواهند بود روش های تدریس خود را مطابق با نیازهای شناختی هر دانش آموز تنظیم کنند که این امر باعث افزایش کیفیت یادگیری و ارتقاء عملکرد تحصیلی خواهد شد. در این راستا، تحقیق در مورد تاثیرات روان شناسی شناختی بر آموزش می تواند به توسعه استراتژی های آموزشی موثر و همگام با ویژگی های شناختی دانش آموزان کمک کند.

کلیدواژه ها:

روان شناسی ، شناختی ، فرآیندهای یادگیری ، حافظه کاری ، توجه ، ادراک