روایت پژوهی پرورش روانشناسی مثبت در دانش آموزان از طریق عمل بخشش

روانشناسی مثبت به عنوان شاخه ای نوین از روانشناسی بر تجربه های مثبت و رشد فردی تاکید دارد و در سالهای اخیر موضوعات متنوعی از جمله بهبود رفتارهای اجتماعی و عاطفی دانش آموزان نیز تسری یافته است. این مفهوم، به اندازه ای تاثیرگذار است که می تواند به تغییر رفتارهای منفی دامن بزند و به دانش آموزان کمک کند تا در آغوش محبت و درک دیگران رشد کنند. یکی از عناصر کلیدی در روانشناسی مثبت، عمل بخشش است که می تواند در جو مدرسه فرهنگ و فضایی سازگارانه ایجاد کند. در این روایت، پژوهشگر با بررسی یک تجربه عینی در کلاس درس به بررسی اثرات عمل بخشش بر رفتار دانش آموزان، به ویژه در رابطه با معلمی که با دشواری های خاصی در مدیریت کلاس مواجه بوده، می پردازد. به عنوان مثال در مواجهه با دانش آموزی که به نظر می رسید بر روی رفتار خود کنترل چندانی ندارد و همواره در حال ایجاد اختلال در کلاس بود، تلاش شد با استفاده از روش چشم پوشی و عمل بخشش جو را بهبود بخشد. این تجارب نشان می دهند که چگونه می توان با توجه به اصول روانشناسی مثبت به ارتقاء رفتارهای مثبت دانش آموزان و کاهش ناهنجاری های رفتاری در کلاس دست یافت. در این راستا معلمان با ارتقای مهارت های ارتباطی و مدیریت کلاس می توانند توجه دانش آموزان را به مثبت اندیشی و رفتارهای سازنده معطوف کنند و محیطی شاداب تر و موثرتر برای یادگیری فراهم سازند.

کلیدواژه ها:

روانشناسی مثبت عمل ، بخشش ، بهبود رفتار دانش آموز