بررسی تاثیر مدیریت استراتژیک استعداد بر اثر بخشی سازمانی در آموزش و پرورش

در دنیای امروز سازمانها دریافته اند که مدیریت استعداد منابعی هست که برای دستیابی به بهترین نتایج مورد نیازند. با توجه به اینکه استعداد می تواند سازمانی پویا را به سمت توسعه پایدار و رهبری مستمر در حوزه منابع انسانی سوق دهد، سازمانها برای حل بحران به استعداد نیاز دارند. نگاه خود را بر برنامه ریزی جانشین پروری متمرکز کرده و استراتژی استعداد به کار گرفته در درون و سازمان را بر شناسایی توسعه و پرورش استعدادهای موجود متمرکز می کند. هدف از این پژوهش تعیین رابطه بین مدیریت استعداد و اثربخشی سازمانی در بین کارکنان شهر بهار است که از نظر روش تحقیق توصیفی و همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان اداری آموزش و پرورش شهر بهار و نمونه پژوهش کارکنان به تعداد ۲۰۹ در این منطقه هستند. طبق جدول حجم نمونه مورگان و کرجسی به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه مدیریت استعداد خودساخته مبتنی بر تعریف ماریکوپا و اثربخشی سازمانی هرسی و بلانچارد با پایایی ۰.۸۲ و ۰.۷۸ استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی، میانگین، انحراف معیار و آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج نشان داد که بین مدیریت استعداد و اثربخشی سازمانی رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

استعداد ، مدیریت منابع انسانی ، آموزش و پرورش