کاربرد بازیهای دیجیتال حرکتی در مدارس رویکردی نوین در آموزش و تربیت بدنی

در سالهای اخیر با گسترش فناوریهای نوین استفاده از بازیهای دیجیتال حرکتی به عنوان ابزاری نوآورانه در آموزش و تربیت بدنی مدارس مورد توجه پژوهشگران و سیاست گذاران آموزشی قرار گرفته است. هدف این مقاله بررسی ابعاد مختلف کاربرد بازیهای دیجیتال حرکتی در محیط های آموزشی و تحلیل تاثیرات آن بر سلامت، جسمانی، روانی، اجتماعی و انگیزشی دانش آموزان است. پژوهش حاضر با رویکردی توصیفی-تحلیلی و بر پایه تحلیل محتوای منابع علمی فارسی و انگلیسی معتبر انجام شده است. یافته ها نشان می دهند که بازیهای دیجیتال حرکتی می توانند در ارتقای مشارکت فعال دانش آموزان، بهبود تعاملات اجتماعی، تقویت انگیزش درونی و ارتقای یادگیری جسمانی موثر باشند. این بازی ها به ویژه در سنین پایین، بستری تعاملی و جذاب برای آموزش فراهم می کنند و با نظریه های مدرنی چون 'انگیزش خودتعیینی' و 'یادگیری اجتماعی ویگوتسکی' هم راستا هستند. همچنین موانعی چون کمبود زیرساخت های فنی، نبود آموزش تخصصی برای معلمان و مسائل بودجه ای از چالش های اصلی در مسیر پیاده سازی این ابزار در مدارس کشور به شمار می آیند. در پایان، پیشنهادهایی برای بهره گیری هدفمند از Exergames در نظام آموزشی ارائه شده است که می تواند راهگشای توسعه عدالت حرکتی و یادگیری فعال در مدارس باشد.

کلیدواژه ها:

بازیهای دیجیتال ، حرکتی ، تربیت بدنی ، آموزش تعاملی ، انگیزش درونی ، سلامت ، دانش آموزان ، مدارس هوشمند