بررسی رابطه میان فناوریهای آموزشی و انگیزش درونی دانش آموزان بر اساس نظریه های روانشناسی

هدف این پژوهش بررسی رابطه میان فناوریهای آموزشی و انگیزش درونی دانش آموزان بر اساس نظریه های روانشناسی است. با توجه به اهمیت انگیزش در فرآیند یادگیری این تحقیق به دنبال شناسایی تاثیرات فناوریهای آموزشی بر انگیزش درونی دانش آموزان در مقطع متوسطه است. در این پژوهش به ویژه به تاثیر استفاده از پلتفرمهای آنلاین، نرم افزارهای تعلیمی و بازیهای آموزشی بر انگیزش درونی دانش آموزان پرداخته شده است. پژوهش به روش توصیفی همبستگی انجام شد و دادهها از طریق پرسشنامه انگیزش و آزمونهای عملکرد تحصیلی جمع آوری گردید. همچنین از نظریه های روانشناسی همچون نظریه خود Determination Dec و Ryan و نظریه هدف گرایی برای تحلیل ارتباط فناوریهای آموزشی و انگیزش درونی استفاده شد. نتایج نشان دادند که استفاده از فناوریهای آموزشی به ویژه بازیهای تعلیمی و پلتفرمهای آنلاین موجب افزایش انگیزش درونی دانش آموزان و بهبود مشارکت فعال در فرآیند یادگیری شده است. به طور خاص، نرم افزارهای آموزشی باعث ایجاد حس خودکارآمدی و کنترل در دانش آموزان شدند که منجر به افزایش انگیزش و یادگیری عمیق تر گردید. این نتایج با نظریه روانشناسی خود Determination و نظریه انگیزش انسانی در روانشناسی همخوانی دارد و نشان دهنده اهمیت فناوریهای آموزشی در تقویت انگیزش درونی دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

فناوریهای آموزشی ، انگیزش درونی ، نظریه های روانشناسی ، خودکارآمدی ، پلتفرمهای آنلاین ، نرم افزارهای آموزشی