نقش کمالگرایی و خودکارآمدی تحصیلی در میزان اضطراب تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بابل

کارشناسی ارشد روانشناسی. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین کمال گرایی و خودکارآمدی تحصیلی با اضطراب تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بابل در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بود. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بابل در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ می باشد که بر اساس آمار ثبت شده در معاونت آموزش متوسطه تعداد آنها برابر با ۲۷۳۸۴ نفر می باشد. با توجه به حجم جامعه و مراجعه به جدول برآورد حجم نمونه کرجسی و مورگان حجم نمونه پژوهش برابر با ۳۷۹ نفر در نظر گرفته شد برای انتخاب نمونه های تحقیق از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر اساس جنسیت دانش آموزان استفاده گردید ابزار اصلی گردآوری داده ها پرسشنامه است که از سه نوع پرسشنامه استاندارد استفاده شده است: پرسشنامه اضطراب پیشرفت تحصیلی الپرت و هابر، ۱۹۶۰، پرسشنامه کمال گرایی اهواز (۱۳۷۸)، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی(میجلی و همکاران، ۲۰۰۰). در بخش آمار استنباطی متناسب با سطح سنجش متغیرها از تحلیل رگرسیون استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که کمال گرایی و خودکارآمدی تحصیلی متغیرهای تاثیر گذار بر میزان اضطراب تحصیلی دانش آموزان مورد بررسی می باشند.

کلیدواژه ها:

کمالگرایی ، خودکارآمدی ، اضطراب تحصیلی ، دانش آموزان ، متوسطه ، شهر بابل