معلم :نوین از سنت به نوآوری در روشهای تدریس بر اساس ساخت فناورانه سند تحول بنیادین آموزش و پرورش

هدف از پژوهش حاضر بررسی موضوع معلم نوین از سنت به نوآوری در روشهای تدریس بر اساس ساخت فناورانه سند تحول بنیادین آموزش و پرورش است. روش پژوهش بصورت مروری بوده و با مطالعه اسناد و متون موجود در این زمینه انجام شده. تحول در نظام آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران با تکیه بر سند تحول بنیادین، مستلزم بازتعریف نقش معلم و تغییر اساسی در شیوه های تدریس است. در این راستا ساخت فناورانه به عنوان یکی از ساحتهای ششگانه، تربیتی نقش کلیدی در شکل دهی به هویت حرفه ای معلم و به کارگیری روشهای نوین آموزشی ایفا می کند. در نظام سنتی، آموزش معلم نقش محوری در انتقال محفوظات داشته و دانش آموزان دریافت کنندگان منفعل اطلاعات بوده اند در حالی که در الگوی نوین تدریس معلم به مثابه تسهیل گر یادگیری مربی خلاق و راهبر فرآیندهای ذهنی و اجتماعی دانش آموزان مطرح می شود ورود فناوریهای نوین اطلاعاتی و ارتباطی توسعه هوش مصنوعی یادگیری الکترونیکی واقعیت افزوده و سایر ابزارهای نوآورانه شرایطی فراهم کرده اند که در آن آموزش از حالت خطی و محدود خارج شده و بسوی یادگیری، تعاملی، خود تنظیمی شخصی سازی شده و مسئله محور سوق یافته است. معلم نوین با تسلط بر ابزارهای فناوری آموزشی توانایی طراحی محیطهای یادگیری چندرسانه ای، بهره گیری از دادههای یادگیری برای تحلیل عملکرد دانش آموزان و به کارگیری الگوهای تدریس فعال و مشارکتی را دارد ارتقا صلاحیتهای حرفه ای فناورانه، معلمان بازنگری در برنامه های تربیت معلم فراهم سازی زیرساختهای فنی و ایجاد فضای فرهنگی مناسب برای پذیرش نوآوری از پیش نیازهای اساسی تحقق این تحول است. تحول در نقش معلم و شیوه های تدریس باید با نگاه تلفیقی به ساحتهای تربیتی دیگر همچون ساحت اعتقادی، اخلاقی اجتماعی و زیستی انجام گیرد تا بتوان به هدف غایی تعلیم و تربیت، اسلامی، یعنی تربیت انسان تراز انقلاب اسلامی دست یافت.

کلیدواژه ها:

معلم ، نوین ، سند تحول بنیادین ، ساحت ، فناورانه ، آموزش مبتنی بر فناوری ، تحول آموزشی