ورزش به عنوان ابزاری برای ارتقاء تاب آوری و مقابله با شکست در بین دانش آموزان

دوران دانش آموزی به ویژه در مقاطع ابتدایی و متوسطه یکی از حساسترین مراحل رشد روانی اجتماعی و تحصیلی افراد است. در این دوران دانش آموزان با چالشها و فشارهای متعددی از جمله ناکامی در امتحانات، عدم پذیرش در گروههای اجتماعی، شکست در فعالیتهای فردی یا گروهی و فشارهای خانوادگی مواجه هستند. یکی از مهمترین ویژگیهایی که میتواند به نوجوانان در عبور موفق از این مراحل کمک کند تاب آوری (Resilience) است. تاب آوری به عنوان توانایی فرد در مقابله با شرایط دشوار و بازگشت به وضعیت تعادل روانی پس از تجربه شکست یا آسیب، نقشی کلیدی در سلامت روان و موفقیت تحصیلی ایفا میکند. از سوی دیگر، ورزش به عنوان یک فعالیت فراگیر بدنی و ذهنی، تنها ابزاری برای ارتقاء سلامت جسمی نیست، بلکه به عنوان یکی از موثرترین عوامل رشد شخصیتی، رفتاری و هیجانی در نظر گرفته میشود. مشارکت در فعالیتهای ورزشی، به ویژه ورزشهای گروهی، زمینه ساز افزایش مهارتهایی نظیر مدیریت استرس، پذیرش شکست، خودکنترلی، مسئولیت پذیری و اعتماد به نفس می گردد. تحقیقات نشان داده اند که ورزش میتواند با ایجاد فرصتهایی برای تجربه موفقیت و شکست در محیطی حمایتی، توانایی مقابله با فشارهای روانی را در کودکان و نوجوانان تقویت کند. با توجه به اهمیت روزافزون سلامت روانی دانش آموزان در محیطهای آموزشی، پرداختن به نقش ورزش در ارتقاء تاب آوری و مقابله با شکست، امری ضروری به نظر میرسد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر ورزش بر توسعه تاب آوری و مهارتهای مقابله ای دانش آموزان، تلاش دارد تا راهکارهایی کاربردی برای تقویت سلامت روانی و سازگاری بهتر دانش آموزان در مواجهه با ناکامیها ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

ورزش ، تاب آوری ، مقابله با شکست ، دانش آموزان ، سلامت روان