میزان توجه به خلاقیت در محتوای برنامه درسی مقطع ابتدایی از ادعا تا واقعیت

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان توجه به خلاقیت در محتوای برنامه درسی دوره ابتدایی صورت پذیرفته است این پژوهش کاربردی بوده و روش آن از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه آموزگاران پایه پنجم شهرستان میناب در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ می باشد که در کلاسهای تک پایه مشغول به خدمت هستند حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران و مطالعه مقدماتی ۷۹ نفر برآورد شد که به صورت تصادفی انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه استاندارد خلاقیت است که اعتبار آن با روش ضریب آلفای کرونباخ ۰/۹۲ به دست آمد. نتایج پژوهش نشان میدهد که از نظر آموزگاران میانگین هریک از مولفه های چهارگانه خلاقیت مد نظر در این پژوهش (سیالی، ابتکار، بسط و انعطاف پذیری در کتاب ریاضی پنجم دبستان از حد متوسط بالاتر است که نشان دهنده موفقیت کتاب جدید ریاضی در توجه به مقوله ی خلاقیت میباشد همچنین نتایج دیگر پژوهش حاکی از این است که بین آموزگاران بر حسب ویژگیهای جمعیت شناختی(جنسیت مدرک تحصیلی، سابقه تدریس در پایه پنجم و سابقه خدمت در ارزیابی آنها از میزان توجه کتاب مذکور به مولفههای خلاقیت تفاوت معنی داری وجود ندارد اما در مولفه «شرکت در دوره های بازآموزی بین آنها تفاوت معنی داری مشاهده شده است.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، ریاضی پایه ی پنجم ، شهرستان میناب