بررسی تاثیرگذاری فعالیتهای تربیتی - اجتماعی بر میزان هوش عاطفی دانش آموزان دوره ی متوسطه

هدف اصلی پژوهش حاضر ارتباط سبک های دلبستگی بر ساگاری اجتماعی مورد مطالعه دانش آموزان ناحیه ۱ زاهدان است که به صورت توصیفی-همبستگی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته ۳ سوالی ۳ گزینه ای با ضریب آلفای کرونباخ ۰/۸۵۴ و جامعه ی آماری کل دانش آموزان دبستان نامجو و نمونه آماری ۵۴۵ نفری که به صورت تصادفی انتخاب شدند در فروردین ۱۴۰۴ انجام شد. مفهوم یادگیری خودراهبر از آموزش بزرگسالان نشات گرفته است به دلیل مزایای مربوط به برآیندهای یادگیری خودراهبر محیطهای آموزشی و سازمانی به طور جدی بر اهمیت آن تاکید می ورزند و ارزش آن به عنوان یک مهارت لازم برای آموزش و کار در قرن بیست و یکم مورد توجه قرار گرفته است. انگیزش ذاتی دانش آموزان به یادگیری می تواند در محیطی امن، اعتماد بخش و حمایتگرانه پرورش یابد، که دارای این ویژگی ها باشد. براساس استنباطهای انجام شده یادگیری خودراهبر با تقویت حضور منظم دانش آموزان، علاقه به کار دانش آموزان، تقویت اراده برای کسب نمره و در کل افزایش انگیزه ی دانش آموزان می باشد. پیشنهاد می شود در پژوهش های یاد شده در ارتباط با مسائل یادگیری مقالاتی نوشته شود.

کلیدواژه ها:

فعالیتهای تربیتی اجتماعی ، رشد مهارت اجتماعی ، دانش آموزان دوره ی ابتدایی ، دبستان پسرانه ، شاهد زاهدان