پیش بینی اختلال بدشکل انگاری بدن بر اساس کنترل عواطف در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان دشتستان

هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش پیش بینی کنندگی کنترل عواطف برای اختلال بدشکل انگاری بدن در دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه شهرستان دشتستان بود. این پژوهش از نوع کاربردی و به روش توصیفی همبستگی انجام پذیرفت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان دشتستان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای تعداد ۳۲۷ نفر از میان آنها انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های نگرانی از بدشکلی بدن اوستوزین و همکاران (۱۹۹۸) و کنترل عواطف ویلیامز و کاملس (۱۹۹۷) استفاده شد. داده ها، با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج ضریب همبستگی نشان داد که بین نمره خشم، خلق افسرده، اضطراب با اختلال بدشکل انگاری بدن همبستگی مثبت و بین عاطفه مثبت با اختلال بدشکل انگاری بدن همبستگی منفی معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که خرده مقیاس خشم با ضریب بتای ۰/۱۲، خلق افسرده با ضریب بتای ۰/۱۵، اضطراب با ضریب بتای ۰/۱۳ و عاطفه مثبت با ضریب بتای ۰۱۱ توانستند اختلال بدشکل انگاری بدن را در دانش آموزان دوره دوم متوسطه پیش بینی کنند. نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که توجه به کنترل عواطف مثبت در دانش آموزان توسط روان شناسان میتواند به تبیین اختلال بدشکل انگاری بدن در دانش آموزان دختر کمک نماید.

کلیدواژه ها:

کنترل عواطف ، بدشکل انگاری بدن ، دانش آموزان