بررسی تاثیر مداخلات روانشناسی مثبت نگر بر انگیزش پیشرفت و بهبود کیفیت آموزشی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مداخلات روانشناسی مثبت نگر بر انگیزش پیشرفت و کیفیت آموزشی دانش آموزان انجام شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ تشکیل دادند که از میان آنها ۳۰ دانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و به دو گروه آزمایش (۱۵) نفر و کنترل (۱۵ نفر) تقسیم شدند. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه تحت مداخلات روانشناسی مثبت نگر قرار گرفتند در حالی که گروه کنترل آموزشهای معمول را دریافت کردند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامههای استاندارد انگیزش پیشرفت کیفیت ،آموزشی اضطراب تحصیلی و تاب آوری تحصیلی بود. یافته ها نشان داد که مداخلات روانشناسی مثبت نگر تاثیر معناداری بر افزایش انگیزش درونی (۰,۰۱>p) ، بهبود کیفیت آموزشی (۰,۰۵>p)، کاهش اضطراب تحصیلی (۰,۰۱>P) و افزایش تاب آوری تحصیلی ۰٫۰۱>p) داشته است. مقایسه نتایج گروهها نشان داد که گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بهبود چشمگیری در تمام متغیرهای وابسته نشان دادند. این نتایج با یافته های پژوهشهای پیشین در زمینه روانشناسی مثبت نگر و آموزش همسو .است نتایج این پژوهش میتواند به عنوان راهکاری عملی برای معلمان مشاوران و دست اندرکاران نظام آموزشی در جهت بهبود انگیزش و کیفیت یادگیری دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد. محدودیت اصلی این پژوهش نمونه گیری محدود به یک شهر و مقطع تحصیلی خاص بود که تعمیم نتایج را محدود میسازد پیشنهاد میشود در پژوهشهای آتی این مداخلات در مقاطع تحصیلی مختلف و نمونه های بزرگتر نیز مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مداخلات روانشناسی مثبت نگر ، انگیزش پیشرفت ، بهبود کیفیت آموزشی