ترمیم خودپندارهی تحریف شده دانش آموزان با تلفیق فنون شناختی- رفتاری و طرحواره درمانی در مدارس

مقاله حاضر به تحلیل و بررسی تاثیر تلفیق فنون شناختی- رفتاری و طرحواره درمانی بر ترمیم خودپنداره تحریف شده دانش آموزان می پردازد. هدف از این تحقیق بررسی چگونگی بهره گیری از این رویکردهای روان شناختی برای تغییر و اصلاح تصویر ذهنی منفی در دانش آموزانی است که با مشکلات روانی و تحصیلی مواجه هستند. این مقاله به صورت نظری و تحلیلی به ارزیابی این دو رویکرد درمانی در مدارس پرداخته و نحوه کاربرد آنها در تغییر نگرشهای منفی نسبت به خود و تقویت احساس خودارزشی دانش آموزان را بررسی میکند. با توجه به افزایش مشکلات خود پنداره ای و تحریفهای شناختی در بین دانش آموزان، استفاده از این روشها میتواند به بهبود وضعیت روانی و تحصیلی آنها کمک کند. در این مقاله تاکید بر اهمیت تطابق این رویکردهای درمانی با محیط آموزشی مدارس و بومی سازی آنها برای شرایط خاص آموزشی و فرهنگی ایران است. در نهایت پیشنهاداتی برای گنجاندن این روشها در برنامه های مشاوره ای و روان شناختی مدارس به منظور ارتقای سلامت روانی دانش آموزان ارائه میشود.

کلیدواژه ها:

خودپنداره ، طرحواره درمانی ، شناخت درمانی ، تصویر ذهنی ، سلامت روانی ، تحریفهای شناختی